Witaj Łukaszu! Dzięki za komentarz!

Ludzki umysł jest bardzo plastyczny. To jednocześnie wada i zaleta.
To jedno obiektywne zdanie, które powiedziałeś.

Możemy uczyć się pożytecznych rzeczy, które umożliwiają nam lepsze życie, ale jest również mroczna strona…
Mroczna strona to tzw. cień, którego nikt praktycznie nie rozumie, a religie nazwały to demonami, opętaniami, zwaliły odpowiedzialność na wymyślone duszki.
Mroczna strona to wyparte aspekty nas samych, które rozpływają się dzięki naszej nieoceniającej obserwacji ich – akceptacji – czyli dzięki światłu naszej kochającej świadomości.
Dlatego też poziom świadomości Odwagi jest nad Dumą – nad własną racją i wyparciem. Odważnie zaczynamy brać odpowiedzialność za swój cień i go uzdrawiać brakiem zwierzęcości i otaczać go coraz bardziej jaśniejącym światłem NAS (nie umysłu).

Umysł chłonie jak gąbka wszelkie destrukcyjne rzeczy,
Umysł po prostu automatyzuje to, co usłyszał wielokrotnie. Bo skoro czegoś doświadczamy wiele razy, dla umysłu jest to jasne, że to wybieramy i dlatego stara się, byśmy mogli to mieć już bez potrzeby świadomego dbania o to – więc przenosi to do podświadomości, gdzie już nie stawiamy temu oporu i automatycznie – nieświadomie – do tego dążymy. Jest to pełen miłości mechanizm, który jednak umysł stosuje niewinnie i nieświadomie względem wszystkiego.

A to oznacza, że jeśli doświadczamy powracających negatywności lub sami się na nie narażamy – czy nie jest to jasny sygnał, że należy w końcu zadbać o siebie, by nie przesiąkać negatywnościami?
A jeśli je wybieramy – dlaczego to sobie robimy? Bo wiemy już, że nasz umysł to zautomatyzuje, a potem sam będzie racjonalizował, stosując nawet najbardziej bzdurne, szalone i absurdalne wytłumaczenia. Więc dlaczego nie wybieramy czegoś, co by nas wspierało?

które na początku są tym, czym jest smakowity robaczek uwięziony na haku, czekający aż skusi się jakaś rybka.
Bzdura.
Nie jesteś bezwolną rybką i jedyne “zagrożenie” to własna nieświadomość i zrzucanie odpowiedzialności za własne wybory lub ich brak.

To co nazywasz tym “kuszeniem” to po prostu stworzenie nawyku i to “kuszenie” samo w sobie to tzw. antycypacja nagrody – umysł poprzez myśli zachęcać Cię będzie do podjęcia się działania, które już powtórzyłeś wystarczającą ilość razy (Ty, nikt inny) – bo wierzyłeś, że przyniosło Ci ono pewne korzyści – tzw. nagrodę nawyku.

Większość ludzi zaczyna walczyć z tymi myślami, czyli najmniej ważnym elementem nawyku – antycypacją nagrody – lub opierają się samemu działaniu, przy okazji kompletnie ignorując to, co najważniejsze – powód i korzyść.

Przy okazji – to czemu stawiamy opór, trwa i rośnie. Więc to my zasilamy kuszenie. Sami oddajemy energię umysłowi. Nikt nie robi tego za nas.

Mój mózg dosłownie nasiąkł pornografią,
Mózg niczym nie nasiąkł, tylko odzwierciedlił Twoje powtarzające się wybory we własnej strukturze.
Nie jest to ani złe, ani dobre – to po prostu bezosobowy i nieoceniający proces automatyzacji powtarzających się wzorców w naszym życiu.
Zaś umysł nie ma możliwości rozpoznania czy są one dla nas, czy dla kogokolwiek dobre czy złe.

Bo ludzi umysł jest NIEWINNY i NIEŚWIADOMY i automatyzuje – przenosi do podświadomości – wszystko, co powtórzyło się w naszym życiu odpowiednią ilość razy.
Umysł nie ma możliwości rozpoznania prawdy od jej braku.

co skutkuje samotnością, zamknięciem w sobie, brakiem pracy i biedą.
Bzdura. To zrzucanie odpowiedzialności za własną nieświadomość.
Sam wybierasz samotność, zamknięcie się w sobie i opierasz się działaniom, które są niezbędne do znalezienia pracy.
Jednocześnie zapewne wybierasz stykanie się z przekazami zasilającymi przekonania prowadzące do biedy, a potem nieświadomie się nimi kierujesz.

Mózg odzwierciedlił w swojej strukturze tylko to, co sam wybrałeś, świadomie czy też nie.
Niemniej Ty i tylko Ty jesteś za to odpowiedzialny i zawsze byłeś.

Jeśli chcesz to zmienić – rozpoznaj PRZYCZYNY takiego stanu rzeczy i weź odpowiedzialność za KORZYŚCI jakie z tego czerpiesz i/lub czerpie Twój umysł.
Przestań z tym walczyć, tylko odpuść korzyści i przeznacz energię na konstruktywne zmiany.

Przez plastyczność mózgu upadłem na dno i nie mam siły, aby się od niego odbić.
Bo nie masz się od niczego odbić.
To, co Cię obciąża sam wybierasz, sam się trzymasz, sam utrzymujesz i bierzesz ze sobą – opór, wstyd, niechęć, smutek, poczucie winy, zapewne też gniew.
I wierzysz, że potrzebujesz siły, bo nie czujesz w sobie mocy. Nie dziwne – bo jej źródło ograniczasz sam. Nieświadomie. Niewinnie.

Upadłeś na dno przez własne nieuświadomione wybory i tkwisz tam przez utrzymywanie oporu. Nikt nie robi tego za Ciebie.

Żyjemy w diabelskim świecie,
Nie – Ty w nim żyjesz. Ja żyję w świecie miłości, wybaczenia, pomocy, rozwoju, nauki, doświadczania, radości ale też odpowiedzialności za to, co w moim życiu mnie spotyka. Nie zawsze jest to miłe ale wiem, że sam w ten czy inny sposób do tego doprowadziłem. Dzięki temu, że z tym nie walczę, mam energię do podjęcia się niezbędnych, korzystnych działań.

Twój umysł filtruje wszystko na tym świecie i zostawia tylko to, co potwierdza to, co sam wybierasz – własną świadomość. Tak działa umysł każdego człowieka.
To nie świat jest diabelski tylko to, co sam utrzymujesz w sobie. Np. zapewne uważasz, że pożądanie jest diabelskie, co nazywasz kuszeniem. Nie jest. Ale że sam tego nie zaakceptowałeś i opierasz się, pożądanie wynikające z poczucia braku, rośnie w Tobie, bo umysł naturalnie coraz silniej zachęca do znalezienia w świecie tego, co zabierze od Ciebie poczucie braku.
Dlatego też powstały i kwitną przemysły używek i porno.
Nie mamy z tym walczyć, tylko rozpoznać przyczyny, przez które nasz umysł wierzy, że tego potrzebuje i się zająć PRZYCZYNAMI. Przyczyną naszego cierpienia nie są inni ludzie.

Umysł szuka ku temu, co w sobie utrzymujesz racjonalizacji. Bo sam to wypierasz – właśnie to, na co zrzuciłeś odpowiedzialność za własne wybory, które doprowadziły Cię do samotności, biedy, itd. Np. niechęć do wstydu czy smutku, które czujesz.

Jest pełno możliwości, by znaleźć pracę. Ale nawet osoba, która smaży frytki w McDolands robi to DLA INNYCH. Jeśli zaś Ty utrzymujesz, że ten świat jest diabelski, naturalnie za takich uważasz innych ludzi. Nie chcesz im służyć, oddawać posługi i dlatego w Twoim życiu doświadczasz biedy – bo nie (DO)DAJESZ pozytywności. Gdyż zamiast poddać negatywności, walczysz z nimi w sobie, trzymasz się ich, opierasz się im.
I dlatego widzisz w świecie niewiele więcej. I dlatego masz rezultaty takiej jakości.

Ciemność to brak światła. Aby ciemność zniknęła, nie należy z nią walczyć, tylko dodać światło. A żeby dodać światło, należy przestać się opierać ciemności i odpuścić korzyści z jej utrzymywania.

a naszym zadaniem jest poznać wszystkie pułapki, który sprytnie szatan pozastawiał na ziemi.
Ten szatan to Twój własny umysł – ego.
Nie ma zewnętrznego szatana. Zaś wszystko jest dla ludzi. Jedna osoba wykorzysta alkohol dla dobra swojego i bliskich – wypije kieliszek wina do obiadu, zorganizuje przyjemną imprezkę dla bliskich i wszyscy się będą dobrze bawić, etc. Druga osoba wypije kilka piw i pojedzie imponować dziewczynom swoją bryką i doprowadzi do wypadku.

Powiedz mi – gdzie był szatan wtedy? Wziął gościa za rękę i prowadził zamiast niego? Wlał mu te piwa do gardła? A tamtego drugiego gościa zostawił, bo go polubił czy mu się nie chciało psocić?

A może mówimy po prostu o różnych poziomach dojrzałości, odpowiedzialności i świadomości?
I szatan, o którym mówisz to tylko niechęć do wzięcia odpowiedzialności za własne decyzje, odważne rozpoznanie przyczyn i korzyści własnych wyborów i dokonanie ewentualnych korekt?
Szatan kogoś powstrzymuje, by rozpoznał z jakiego powodu pije czy ogląda porno?

Jeśli skupiasz się na rozpoznawaniu wszystkich “pułapek”, przeżyjesz życie w nienawiści i nic nie zyskasz, nic nie poprawisz, nie wprowadzisz dobra do życia ani swojego, ani nikogo innego.
Jedyną pułapką jest nasza nieświadomość natury umysłu, z którym się mylimy – on nie potrafi rozróżnić prawdy od jej braku. Jest nieświadomy i niewinny. I uwierzy we wszystko, w tym to, że ten świat jest diabelski.

Aby poznać bardzo dobrze naturę tej planety i narzędzie do rozpoznawania poziomu Prawdy (tzw. narzędzie kalibracji) polecam książkę Davida R. Hawkinsa “Siła czy moc”.
Przy okazji dokładnie dowiesz się dlaczego nie masz siły, by się odbić od dna.

Alkohol, narkotyki, śmieciowe żarcie, pornografia, to tylko niektóre patologie, z którymi miałem w swoim życiu do czynienia.
I dlaczego je wybierałeś?
Bo szatan ci je zostawił?
W moim barku w tym momencie stoi kilka butelek mocnych alkoholi. Jakoś się nie upiłem. I jednocześnie nie wylałem wody święconej na nie i w moim pokoju nie wisi krzyż (i dobrze!).

Więc co? Szatan czeka na mój moment słabości? A może gdy przychodzi moment słabości, to sobie nie umniejszam, nie ubliżam sobie i innym, nie walczę, nie ranię się, tylko akceptuję swoje ludzkie słabości, odpuszczam zmaganie i ocenianie? Nie uciekam od tego co czuję, niezależnie co to jest – wstyd, wina, gniew, bezsilność, uczucie samotności. Nie znieczulam się używkami i truciznami i nie zrzucam odpowiedzialności na duszka Kacperka. Ale mam te myśli – pewnie, że mam – by się upić, zaćpać, skoczyć z okna. No i? To, że widzę w filmie jak ktoś rozwiązuje swoje problemy zabijając drugiego człowieka, oznacza to, że mam pozwolenie, by samemu to zrobić? Jeśli taki jest poziom mojej dojrzałości, to wolałbym przesiedzieć resztę życia w pierdlu, niż szkodzić innym.

Ja też doświadczyłem alkoholu, narkotyków, śmieciowego żarcia, pornografii i biedy. Ale nie zrzucam na nie odpowiedzialności, tylko rozpoznałem przyczyny, przez które je wybierałem (a także w ogóle uświadomiłem sobie, że sam je wybierałem) i zmieniłem to. Dojrzałem.

Oczy otworzyły mi się niestety za późno,
Otworzyły Ci się na co?
Wydaje mi się, że są tak samo zamknięte jak były. A może nawet bardziej.

śmiercionośny wir strachu, poczucia winy i samozniszczenia rozkołysał się na dobre.
Bzdura. To tylko emocja strachu i poczucia winy. To wszystko – 2 emocje, o których pisałem już dużo na tym Blogu.
I umysł jako że ich nie akceptujesz, nie uznajesz, nie chcesz, wypierasz – szuka dla nich usprawiedliwień i szuka w podświadomości tego wszystkiego, co usłyszał od innych i co pasuje mu jako racjonalizacja – szatan, zły alkohol, nieczysty seks, itp. bzdury.

A ja już mówiłem wprost – w życiu znajdziemy to, co sami do niego dodamy i co utrzymujemy w sobie. Pytanie – dlaczego to dodajemy i utrzymujemy?

Mówiłem też, że umysł nie może myśleć z jakością wyższą od naszego obecnego stanu emocjonalnego.
Więc z tego powodu nie znajduje słów o odpowiedzialności czy dojrzałości. Nie liczmy, że nagle zrozumie jak to jest ważne.

Powiedz – jakie filmy ostatnio obejrzałeś? Podnoszące na duchu? Uczące pokory, życzliwości? Czy może wulgarne i brutalne? Kto je wybrał? Szatan Ci podrzucił? Wysłał anonimowo i zagroził kociołkiem jak ich nie obejrzysz? Czy sam to wybrałeś, bo tak Ci podsunął umysł? Dlaczego się tego umysłu posłuchałeś? Dlaczego słuchasz się tego samego umysłu, gdy paple on o diabelskim świecie?

Jak sądzisz – dlaczego tu żyjemy? Dlaczego jedna osoba wiedzie szczęśliwe życie i jest zdrowa, a druga cierpi i nie potrafi związać końca z końcem? Przez szatana?
A gdzie jest Bóg? A może szatan jest potężniejszy? Bo jeśli wierzysz w szatana, to pewnie wierzysz też w Boga? Więc w jakiego Boga wierzysz? Takiego, co szatan Go sobie owinął wokół palca?

To co napisałem nie miało na celu atakowanie Ciebie.
Ja staram się otworzyć Ci oczy na pewne aspekty, o których umysł nie ma pojęcia i tylko powtarza to, co usłyszał od innych, którzy również nie mieli o tym pojęcia. Bo byli/są nieświadomi.
I mam wrażenie, że jednak nie do końca dotarł przekaz tego artykułu. I z tego co widzę również przekaz Programu Wolność od Porno, który zacząłeś ponad 2,5 roku temu i nigdy nie dobrnąłeś nawet do końca i zapewne nie korzystałeś przez ten czas z narzędzi – m.in. do oczyszczania z tego “śmiercionośnego wiru strachu, poczucia winy i samozniszczenia”?