“Ta praca może bardzo dużo nauczyć.”
Heh ciekawe czego jak sama ta praca jest dla ludzi którzy się nie uczyli, nie chcieli uczyć lub są po prostu głupi i nic innego nie potrafią.
Więc nadal wybierasz, by wyciągać wnioski ze swojego niskiego poziomu świadomości.
Twoje wnioski są niedojrzałe i bardzo, bardzo ograniczone, bo wynikają z niezwykle ograniczonej perspektywy.

W niczym nie pomagają, bo nie są kompletnie zgodne z rzeczywistością.
Stanowią tylko bezużyteczny produkt mentalizacji.

W jeden dzień Piotrze można nauczyć się wszystkiego co tam się będzie robić i tak całe życie za miskę ryżu no piękna perspektywa życiowa i potem alkoholizm i depresja oraz porno kwitną.
Nie – to Ty “wszystkiego” co wiesz o życiu, pracy “nauczyłeś się” w jeden dzień i już nie chcesz się uczyć.
Z Twoich komentarzy nie widzę, byś cokolwiek wyciągnął z mojego Bloga i przekazywanych tu informacji.
Nadal są tak samo niskiej jakości jak na początku.

O nauce mówiłem w kontekście własnych decyzji, intencji, traktowania siebie, podejścia/nastawienia do pracy.
A nie tego, co się “w niej” (czyli na zewnątrz) robi.

Ja przez tą pracę byłem pełen oporu
Absolutna bzdura.
Nic nie chcesz zrozumieć.

Ty WYBIERAŁEŚ opór, czyli niechęć. Jego źródłem nie jest nic w świecie zewnętrznym, tylko nasza postawa do tego.
Utrzymywałeś opór latami i m.in. dlatego wybierałeś takie, a nie inne prace.

i nie mogłem go puścić
Kolejna iluzja i urojenie.
Ależ oczywiście, że mogłeś, tylko nie chciałeś.

KAŻDE “nie mogę” oznacza “nie chcę” w tym kontekście.

bo mój mądry organizm sprzeciwiał się tej głupiej pracy
Absolutna bzdura!!!

Twój organizm reprezentuje Ciebie, Twoje nastawienie, postawy, wybory.
Jeśli czułeś opór to była to INFORMACJA DLA CIEBIE, że wybierasz postawę niechęci.

Ale Ty żyjąc niedojrzale, dziecinnie i nieświadomie sądziłeś, że to organizm robi coś niezdrowego i ogranicza biednego Ciebie.

Na razie jesteś na tym Blogu od wielu tygodni i też nic z tego nie wynosisz tak jak z pracy w fabryce. Nie uczysz się.
Bo to nie zależy od świata zewnętrznego – ani niskiej jakości pracy jak fabryka, ani wysokiej jakości serwisu informacyjnego.

nie dziwię mu się
A więc wierzysz, że lustro coś robi, bo ma swoje potrzeby?
Twoje ciało to lustro Ciebie.

i dzięki temu wyniosłem się stamtąd i w innej poczułem już chęć.
Poczułeś chęć, bo sam ją wybrałeś.

Ja chwilę w tej pracy wytrzymałem jeszcze się ze mnie śmiano jak mogę pracować w takiej babskiej robocie że jestem baba to wolałem iść na budowę.
Śmiano się z Ciebie, by wyciągnąć z Ciebie wstyd, winę, żal, opór, dumę.
Czyli to, co CAŁY CZAS w sobie nosisz. I projektujesz na świat i próbujesz go rozumieć z tego poziomu.

Nie wytrzymywałem w takiej pracy na produkcji w fabryce czułem się jak w więzieniu czas stał w miejscu
Bo tak wygląda jakość życia, gdy się opieramy.

wciąż to samo jeśli piekło istnieje to tak wygląda.
Ależ bzdury.
Przestań bełkotać. Troszkę odpowiedzialności za to, co wypisujesz.
Anonimowość nie zwalnia Cię z odpowiedzialności.
POJĘCIA NIE MASZ co wypisujesz, co bełkoczesz.

Troszkę oporu porównujesz do piekła…
To poziom myśli niższy, niż gdy nastolatek, któremu dziewczynka, w której się “zakochał” (czyli oczarował) odmówiła randki i on zaczął narzekać na cały świat, uznał życie za niesprawiedliwe, za źródło swojego cierpienia i chciał popełnić samobójstwo.

To co przedstawiasz to samo dno dojrzałości emocjonalnej i mentalnej.

Rygor, nie możność opuszczenia stanowiska, jak najszybciej pracować, popędzanie coś pokroju gestapo chodziło i bez przerwy gapiło się jak pracuję i pouczało mnie i czepiało się byle czego.Taka praca do końca życia jest jak wybór piekła. Pewnie tak wygląda jakieś piekło.
Nie.
Tak wygląda poziom traktowania się tak jak to napisałeś – bycie sługą procesu mentalizacji, kompletny brak świadomości swoich wyborów.
Tak po prostu wygląda podejmowanie nieświadomych decyzji bez fundamentalnego szacunku względem siebie samego.
A nie piekło.

Żyjesz jak dziecko w świecie dorosłych – dlatego jest Ci ciężko. I tylko dlatego.

“Nie słuchałbym rad takiej jakości…”
Wszystkie prace są lepsze i ciekawsze od tej no i nie ma w nich patologii.
Bzdura.
Jedyna patologia odbywa się wewnątrz na własne życzenie.

Bo w całym świecie patologia pracuje w fabrykach.
Mało wiesz o świecie.

Nie oszukujmy się.
To przestań się oszukiwać, bo przez 99,9% czasu hipnotyzujesz się pozbawionym prawdy bełkotem.

Elity narodu tam nie znajdziemy.
Cierpienie nie zależy od tego czy “jesteśmy elitą narodu”.

“Bo takich jakościowo wyborów dokonują.”
No właśnie dlaczego nic innego nie potrafią wybrać lub się przebranżowić?
Zapytaj się sam siebie – dlaczego nie potrafisz wybrać nic lepszego, niż ten mentalny rzyg, który przepisałeś ze swojego umysłu?

a może im po prostu wygodnie iść po najniższej linii oporu
Czy to ten TWÓJ powód?

i tak w całym życiu wszystko najłatwiej a sami ciągną się do piekła.
A jak myślisz gdzie Ty “się ciągniesz” taką postawą?

Podejrzewam że ta praca kalibruje się na poziomie wstydu i poniżenia siebie?
No to już wiesz jak sam się traktowałeś, jak traktujesz innych i świat.

Ty mi powiedz jakie już kroki ustaliłeś i zrealizowałeś w temacie swojego marzenia – założenia kochającej, zdrowej rodziny?
Bo na razie widzę dalej patologiczną, emocjonalną i mentalną niedojrzałość i ani krztyny chęci, by się tym zająć.

Jakoś żaden człowiek pracujący tam nie był szczęśliwy i nie powiedział ze to praca jego marzeń?
Bo wybrali pracę jakości, która odpowiadała temu, co utrzymywali w sobie od lat.
Żaden z tych ludzi w ogóle nie był ani szczęśliwy, ani radosny, ani pozytywnie nastawiony wobec niczego nawet zanim znalazł sobie pierwszą pracę.
Był pozytywnie nastawiony tylko wobec używek. Bo dzięki nim przestawał czuć.

Nie mogli więc wybrać pracy lepszej jakości, bo nie zmienili swojego podejścia do siebie, do świata, do pracy, ani się nie oczyścili z zalegających w nich negatywności.
Znaleźli więc to, co potwierdzało ich wewnętrzną rzeczywistość. I to jest pułapka.
W której także jesteś m.in. Ty.

Wszyscy tylko nie chce mi się kiedy do domu,patrzeli ciągle tylko na zegar itd.
Bo tak samo podchodzą do wszystkiego innego.

ale i tak powiedzą lepsze to niż siedzieć na bezrobociu i zarabiać te marne 2400 brutto.
Nie ważne co powiedzą. Bo to będzie bełkot, którego nie należy się słuchać.

“Ta praca może bardzo dużo nauczyć.”
To podaj mi przykłady co ta praca może nauczyć.
To, że dopóki będziemy traktować siebie bez szacunku, miłości, akceptacji, to będziemy mieli życie takiej – niskiej jakości.
To, że dopóki nie dodasz radości do tego, co robisz to w niczym jej nie znajdziesz.
Cierpisz nie przez to co robisz ale JAK to robisz. A to zależy wyłącznie od Ciebie.
I wiele więcej.

Wiem że można tam codziennie stracić osiem godzin swojego życia
Możesz je stracić na tysiące sposobów – np. przed telewizorem. Narzekając. Obwiniając. Użalając się.

i dostać za to marną kasę i przebywać z jednostkami typu dno intelektualne (np ci co się ze mnie śmiali lub próbowali udowodnić że jestem gorszy ) co prawda nie wszyscy, bo zdarzają się wyjątki naprawdę w porządku i to nawet bardzo.
Ale Ty skupiasz się na negatywnościach we wszystkim cały czas.

A tak wogóle odnosząc się do opinii tych idiotów czy ta praca jest babska? Czy wogóle jest coś takiego że jakaś praca może być babska? To dlaczego w niej pracowali i pracownicy obu płci wprawdzie przewaga żeńskiej no ale?
Nie wiem jaka praca.
Ale słuchanie się ludzi, których spotykasz na swoim poziomie nie będzie zbyt mądre.

Słuchanie się swojego bełkoczącego umysłu jest jeszcze mniej mądre.

Jak ja się miałem czuć prawdziwym wartościowym facetem wykonując cały czas taką pracę i słysząc o sobie że jestem babą?
A tak jak Ci się tylko podobało.
A żeby poczuć spokój, to trzeba dojrzeć, dorosnąć w kwestiach emocjonalnych i swojego podejścia do wielu aspektów rzeczywistości.
Czyli coś, czego nie robisz i nic nie wskazuje, że chcesz to zrobić.

Pieprzyłem to i się zwolniłem nigdy więcej, ani w tym ani następnym życiu z dala od takich piekiełek.
Raz jeszcze powtórzę, byś przestał porównywać piekło do pracy, w której POMAGANO Ci wyciągnąć z Ciebie zalegające w Tobie toksyny.
Ty w sobie nosisz to “piekło” i dlatego jest Ci trudno w życiu.
Ale do realnego piekła to temu baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa….aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo daleko.
Bardzo.

Bardzo… bardzo.

Bardzo.

Niech w nieskończoność tam pracują tacy co byli ludzie co byli nazistami w poprzednich życiach.
To, czego życzysz innym sprowadzisz na siebie.

Każdego wezmą do takiej pracy nawet kryminaliści tam pracowali taki tam był poziom! Wszyscy uzależnieni od wszystkiego w szczególności od głupoty!
Mówisz tylko o sobie.

A dobrze uznałem tak nisko kalibruje się praca w fabrykach?
Tak jak Twoje opinie o świecie i samym sobie.

Wiem że to ja się sprzeciwiam, stawiam opór i nie dziwne bo nie chciałem tej pracy.
Miałeś ją, bo się opierałeś przez całe życie i utrzymywałeś w sobie negatywności, toksyny, trucizny obciążające Twoją psychikę.
I ona nadal jest obciążona, przez co nie mogła się zdrowo rozwinąć.
A teraz dziecinnie to przerzucasz na pracę.

Że marnuję się w tej pracy poniżam się
A na co dzień jesteś mega pracowity, pozytywny, radosny, konstruktywny i traktujesz się z szacunkiem…

i że ktoś tak mądry jak ja nie powinien zmarnować siebie w tej pracy.
Sam fakt, że tam pracowałeś troszeczkę jednak przeczy temu stwierdzeniu.
Reszta Twoich wypowiedzi również nie pomaga w tym kontekście.

To że tam popracowałem niedługo dało mi motywację aby szukać czegokolwiek lepszego i innego.
I co skorygowałeś, by znaleźć “cokolwiek lepszego i innego”?

Ta praca była tak jednostajna i nieciekawa że jak miałem nie stawiać oporu i co za tym odczuwać nudy jeszcze w nocy myślałem że zasnę.
A rób co chcesz. Przecież tak wszystko w życiu Ci się udaje.

Piotrze powinieneś pójść popracować rok do takiej pracy na produkcję do jakiejś fabryki – sam zobaczysz i może się ze mną zgodzisz…..
A oto i kwintesencja.

Twoja rada na sam koniec – mam rzucić wszystko co aktualnie robię, poświęcić rok czasu, by sprzeciwić się całej mojej życiowej drodze (w tym pomocy uzależnionym, także Tobie), intencji, doświadczeniu, własnej mądrości zdobytej i poznanej i pracować w pracy, którą uważasz za piekło i to jeszcze pracować jak Ty – z jakością dziecinną i patologicznie niską i to wszystko, by Ci może przyznać rację…

I Ty mówisz, że jesteś TAK mądry… oooookej.

Twoje ego trzyma Cię za mózg, za jaja, za co się da i tak Tobie z tym dobrze.
Rację masz na pierwszym miejscu. Nie spokój. Nie sukces. Nie radość. Nie dobrze zarabiać. Rację.

Zamiast się samemu zmienić, dorosnąć, wolisz, by osoba mądra, inteligentna i pomocna zmarnowała się. Byś Ty poczuł się dumny.
Ktoś inny powiedział, że gdyby mógł to wysadziłby całą planetę, bo tak się wycierpiał w swojej pracy – bo tak jak Ty podchodził do niej patologicznie negatywnie.

Widząc poziom Twojej dojrzałości, raz jeszcze nie powinno dziwić nikogo, dlaczego wybrałeś taką, a nie inną pracę i czułeś w niej to, co czułeś.

Wszyscy tylko nie chce mi się kiedy do domu,patrzeli
patrzyli

Jako, że jakość Twoich wypowiedzi drastycznie spada i niczemu nie służy, ani nie widzę w nich dobrej woli, chęci zrozumienia i własnego uzdrowienia, nie będę już ich zatwierdzał, ani tym bardziej komentował.

Nie zależy Ci na Twoim zdrowiu, a ja nic nie mogę w tej sytuacji zrobić.

Obozy pracy dla Polaków Piotrze za grosze ciesz się i dziękuj Bogu że nie miałeś takiej pracy choćby przez jeden dzień!
Dlaczego mam dziękować Bogu za to?
Sam wybrałem jaką mam pracę.
Tak jak i Ty.
Nie od Boga to zależy, tylko w 100% od Ciebie.

Miałem kolegę co po 1 dniu się zwolnił z takiej pracy jak usłyszał ile będzie zarabiał. To jest wzór na bohatera nie dał się poniżać!
Ach! Dla Ciebie bohaterem jest facet, który poszedł do drugiego faceta i powiedział “Zwalniam się”…
Dobrze, że takich “bohaterów” nie chroniło tego kraju…

To jest dla Ciebie wzór? Facet, co poszedł i zrezygnował z pracy?
I tylko dlatego, bo sam jesteś tak nieświadomy własnego przywiązania, oporu i dumy?

I dlaczego uważasz, że miał być poniżany? Co to za bzdura?
Jasno usłyszał ile będzie zarabiał i dokonał wyboru.

Bohater to człowiek, który np. oddaje swoje życie dla sprawy większej od siebie, dla kraju, bliskich, dla rodaków.
A nie facet, co się zwalnia z pracy…

Praca w fabrykach przy maszynie może być śmiertelnie niebezpieczna.
Potencjalnie zawsze może stać się coś nieprzyjemnego.
Ty sam idąc kompletnie nieświadomym, zahipnotyzowanym bełkotem swojego umysłu prawie wpadłeś pod tira… i od razu Twój umysł wyprojektował szok na ten samochód – “Skąd on się wziął!?” No pewnie z jakiegoś ula tirów. Albo z kosmosu przyleciał!

Potencjalnie niebezpieczne jest golenie się i były przypadki ludzi, co się np. poślizgnęli i głęboko zacięli. Były przypadki śmierci… na toalecie. Były przypadki, że ludzie poślizgnęli się pod prysznicem i złamali sobie kark. Ja sam się kilka razy poślizgnąłem w wannie i upadłem na tyłek. Ała!

Praca w fabrykach wymaga więc uważności, jeśli wiemy, że jest to niebezpieczne.
Powinna m.in. więc nas tego nauczyć.

Jak człowiek wpadnie w rutynę i monotonnie to wyłącza myślenie a wtedy nie łatwo o tragedię. Kalectwo albo śmierć.
Bzdura absolutna!!!

W żadną rutynę nie wpadamy.
Żadnego myślenia “wtedy” nie wyłączasz, tylko cały czas hipnotyzujesz się mentalnym bełkotem i nawet nie dostrzegasz podświadomego opierania się.
To odbiera energię i człowiek przestaje być w ogóle świadomy, że jest przy niebezpiecznej maszynie.
To Twoja odpowiedzialność i każdego pracującego, by pozostać świadomym, obecnym i trzeźwym, a nie miejsca pracy, które jest pozornie monotonne czy jakiekolwiek inne.

To hipnotyzowanie myśleniem jest przyczyną problemów. I nie można go wyłączyć, ani tym bardziej, że nie wyłącza go jakaś pozorna monotonia.

Ten film wyciągnął ze mnie tyle strachu: https://www.wykop.pl/link/5218597/18-przypadki-smierci-w-czasie-pracy/strona/2/
I widzisz?
Znowu szukasz usprawiedliwień i racjonalizacji swojego strachu.
Bum!
Praca jest niebezpieczna! I już dalej się trzymasz strachu, oporu, czyli tego, co prowadzi do wypadków i uciekając od czego jest Ci cały czas w życiu ciężko.
Dalej robisz po swojemu.

Ja mogę napisać “20 przypadków śmierci w trakcie krojenia chleba”. I co? Nagle okaże się, że jest TO śmiertelnie niebezpieczne i przestaniesz kroić chleb?

Boże drogi!
Gdyby Bóg był dla Ciebie drogi, to byś robił coś, co Cię do Niego przybliża, a nie trzymał się lęków, oporu i czego popadnie.

Biedni ludzie!
Naprawdę? Niby dlaczego?

Ja sam pracowałem przy maszynach i miałem lekki ale na szczęście nie groźny wypadek z własnej głupoty i nieuwagi oraz oporu stawianemu tej pracy.
No? To praca jest niebezpieczna czy niebezpieczne jest życie nieświadome i nieuważne?
Niebezpieczne jest chodzenie czy niebezpieczne jest hipnotyzowani się mentalnym bełkotem?

Ten film to przestroga aby być świadomy i uważny co się robi i jak się robi i mieć na uwadze dobro siebie i innych.
To kiedy zaczniesz?

A przede wszystkim nie robić byle jak, bezmyślnie i nie wsadzać wszędzie łapy.
Akurat praca bezmyślna bardzo by się przydała (co nie znaczy, że bez pozytywnej intencji).
Bo problemem jest hipnotyzowanie się myślami…

Cholera po obejrzeniu go stwierdzam że lepiej nie będę się pchał już do takich robót.
Więc jakiej pracy będziesz teraz szukał?
Tu niebezpieczne maszyny. Tam mobbing. Jeszcze gdzie indziej cholera wie co…
Niedługo nawet we własnym pokoju przestanie być bezpiecznie! Bo się można zaciąć papierem!

To pokazuje Ci ile jeszcze w Tobie jest lęku. Oczywiście że znajdziesz sobie jeszcze setki podobnych artykułów.
A to nagle przypadkiem usłyszysz jak ktoś opowiada jak go w parku napadli. I nagle ten part stanie się dla Ciebie niebezpieczny…
W ten sposób dochodzi do fobii, że ludzie boją się nawet wyjść z domu.

Jak wszystko, można to rozważać w różnych kontekstach.

Ja bym odniósł się do tego tak, że to co jako ludzie postrzegamy jako sukces może wcale nim nie być, a nawet stać się poważną blokadą.
Jezus mówił, że bogaty nie wejdzie do Królestwa Niebieskiego. I nie chodzi wcale o pieniądze – że tylko biedny będzie nagrodzony za cierpienie i biedę, tylko chodzi o PRZYWIĄZANIE.

Przywiązanie to poważne ograniczenie i powód wszelkiego cierpienia. Można się nawet przywiązać do radości i cierpieć, gdy pewnego dnia poczujemy się gorzej.

Więc ten, kto się wydaje “pierwszy” – bogaty, przypakowany, przystojny, zdrowy, tak naprawdę może być do tego wszystkiego niesamowicie silnie przywiązany, a człowiek żyjący normalnym, spokojnym życiem, czyli w porównaniu “w tyle” za tym pierwszym, nie będąc przywiązanym nic nie blokuje go we wzroście świadomości. Ten “pierwszy” może potrzebować wiele inkarnacji na przepracowanie przywiązania do tego wszystkiego. Bo bogactwo to żaden wyznacznik duchowości i poziomu rozwoju.

Wręcz przeciwnie – im wyżej duchowo, tym pieniądze, etc. przestają nas w ogóle obchodzić. Bo nie czujemy żadnego braku i żyjemy w duchowej harmonii – tak, że wszystko czego potrzebujemy jest nam dane w perfekcyjnym momencie.

Np. dlatego starość jest również niesamowitym darem – bo uczymy się odpuszczać przywiązanie do tego, co przyziemne – do fizycznego piękna, do tego, co było dla nas ważne za młodu – szybkość, wrzask, różnorodność. Zmienia się kontekst życia, zmieniają się nasze potrzeby. Żyjemy spokojniej, zaczyna się liczyć spokój, uśmiech, ciepło. Czyli to, co tak naprawdę ważne i co zawsze możemy wybrać.

Stawiam że większość uczestników Twojego Programu to własnie tacy szarzy pracownicy przykuci do stanowisk w fabrykach.
Nie.
To może 5% Uczestników. Pisałem wyraźnie w filmach promocyjnych, że pracowałem i nadal z całym przekrojem – policjantami, lekarzami, nauczycielami, duchownymi, strażakami, magistrami, doktorami, inżynierami, studentami, ojcami, mężami, dziećmi, politykami, muzykami.

Czy facet pracujący większość swojego lub cale życie w takiej pracy może wzrosnąć do wysokiego poziomu świadomości lub być na takim poziomie?
Wzrost świadomości nie zależy od tego, co robisz i gdzie ale od tego jaki wybierasz być.

To jaki jesteś nie zależy i nie wynika z tego, co robisz.
To co robisz wynika z tego jaki wybierasz być, jak sam się traktujesz i postrzegasz.

Można się nie kochać, a jednak ciężko pracować i zostać lekarzem. Nikt Ci nie broni(ł) wybrać dowolnej ścieżki kariery.

Jak by to się miało stać jak wykonuje pracę na niskim poziomie wśród ludzi niedojrzałych obciążonych o niskiej świadomości?
Pojęcia nie mam! Tajemnica!

Najstarsi mnisi piszą w niedostępnych wolumenach o tzw. magicznej, ezoterycznej technice WYBORU.
Podobno ludzie – ale to nie wszyscy, tylko wybrani przez starożytnych bogów – mają możliwość WYBORU.
Hyyyyyy! Ale to niesamowite! Ale pewnie nie dotyczy nas, szarych ludzi.

Można powiedzieć że od poniedziałku do soboty osiem godzin przebywa cały czas w czymś gdzie jest niska energia to nie będzie go to obniżać i hamować jego wzrost?
Nie, bo to co zewnętrzne nie ma na Ciebie żadnego wpływu, tylko Twoje postawy odnośnie tego.
A jakie są sam wybierasz.
Nikt Cię tam nie trzyma. Sam tam dobrowolnie idziesz, sam dobrowolnie wybierasz opór, sam dobrowolnie się męczysz, sam dobrowolnie projektujesz, sam dobrowolnie trzymasz w sobie przez cały życie psychiczne, emocjonalne obciążenia.

Żadna niska energia Cię nie hamuje, bo Ty nawet nie chcesz wzrastać.

Przestań więc kombinować i znowu szukać usprawiedliwień dla swojej niedojrzałości.

Ja Ci zdradzę tajemnicę.

Nie masz racji we wszystkim. Bo to tylko Twoje ordynarne i wulgarne projekcje. Twoich zaniedbań i syfu.
Ty jesteś ogłupiony. Nawet z komputera nie umiesz korzystać. Zamiast wybierać treści pozytywne, budujące, wybierasz tylko treści wulgarne i usprawiedliwiające Twoje postawy.

Tobie dobrze w Twoim własnym bagnie, z którego nie chcesz wyjść za żadne skarby. Dawno napisałeś mi, że Twoim marzeniem jest założenie kochającej rodziny.
Ale tak nie jest. Na razie wywalasz na moim Blogu Twój syf. Z którego oczywiście się nie chcesz oczycić.

Ty zachowujesz się jak robot zaprogramowany negatywnościami.
I nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy.

To, co uważasz za normalność jest od niej bardzo dalekie.

Skoro tak mowisz. Musze ci wierzyc na slowo.
Nic nie musisz.

A tobie Piotrze ile dni, miesiecy, lat, od czasu jak zaczales uwalniac itd., zajelo dojscie do tego momentu, w ktorym jestes teraz? Po ile godzin dziennie uwalniales?
Nie ma to żadnego znaczenia. Każdy dzień wygląda(ł) inaczej.
Liczy się intencja – kierunek.

I jeszcze, czy znasz ksiazke pani Safi Nidiaye – ” Otworz serce, zamiast lamac sobie glowe”?
Nie ale tytuł to w esencji to, co ważne ;)

“Głowa”, czyli umysł nie jest od życia, ani nawet od rozwiązywania problemów – w tym drugim przypadku DOPÓKI nie w stanie braku spokoju.
Bo tak naprawdę problemy rozwiązuje energia spokoju i akceptacji, a nie to co wymyśli umysł. Bo umysł nic nie wymyśla, tylko gdy utrzymujemy spokój, przepływa przez nas taka jakość energii, dzięki której rozwiązania pojawiają się same, bo są cały czas dostępne. Tylko ego przekonuje nas, że to umysł wymyśla…
Ale to tak jakby mówić, że radio wymyśla to, co nadaje…

To jest pani psycholog, ktora tez opracowala metode uwalniania emocji, ale w troche inny sposob niz pan Hawkins.
Czuję przyjemną wibrację na myśl o tej pani. Na pewno jest dojrzała w temacie duchowości.
Sprawdziłem tylko, że kalibruje się powyżej 300 i na pytanie “czy jest sens poznać dokładny poziom tej Pani” dostałem odpowiedź, że nie.
Znamy jej kierunek i to jest ważne.

Tam sie jakies pytania swojemu sercu zadaje , czy cos takiego.
“Czy coś takiego”…

Ja sobie kupilem ta ksiazke, ale za bardzo nie rozumiem techniki tam opisanej. Co mnie wcale nie dziwi. Ale to juz bylo dawno, dawno.
Więc nie mówisz z sensem – “Nie za bardzo WTEDY ROZUMIAŁEM techniki tam opisanej” – to jest prawda.
A teraz nie wiesz.
Jeśli ta metoda będzie dla Ciebie korzystniejsza, to ją stosuj. Wybierz to, co działa i to rób.

Nie będę Cię przeprowadzał przez cały proces, bo na to miejsce jest w Programie, który przygotowywałem 4 lata.

Powtórzę tylko to, co mówiłem już na Blogu w artykułach o emocjach:
gdy wyznaczasz pozytywny cel, to naturalną częścią jest detoks psychiki i podświadomości z tego, co niepotrzebnie obciąża, by zrealizowanie tego było jak najbardziej naturalne i pozbawione zmagania.

ZAWSZE na początku ujawnia się najwięcej oporu, wątpliwości, strachu oraz wszelkie programowanie dotyczące realizowania celów, zasługiwania na nie, własnej wartości, etc.
Największym błędem jest rezygnować wtedy – właśnie trzeba kontynuować i uwalniać to wszystko, a nie po raz tysięczny oczarowywać się bełkotem umysłu i porzucać działania przez kapkę dyskomfortu i trochę negatywnych myśli. To dalekie od rozsądku. Ale tak żyje człowiek w świadomości zwierzęcej – zależy od emocji i liczy, że nie poczuje się gorzej. A jak się poczuje, to używa tego jako wymówki, by nie podejmować działań.
A emocje dla takiej osoby to przecież jedyne źródło zasilania (nie licząc jedzenia). Ale względem emocji ma pełno negatywnych przekonań i dlatego się im opiera, przez co nie może skorzystać z jedynego źródła energii jakie ma – emocji (czyli energii). I nawet je, je, je by przestać czuć “pustkę”, czyli tak naprawdę opór, który często mylony jest z uczuciem głodu.

Dlatego sięga po używki, kawę, papierosy – by odciąć świadomość i stłumić to, czego nie chce czuć i czemu się opiera. I porzuca opór na moment, gdy przestaje to czuć. Ale podświadomie dalej się opiera i robi co może, by uniknąć emocji. Dlatego pije “o jedno piwo za dużo”, pali non stop, czy ogląda porno w każdej wolnej chwili. Sposobów na unikanie odczuwania jest mnóstwo. Można nawet czytać książki, no bo przecież “to dobrze czytać książki”. Ale jak zwykle pomijany jest kontekst i intencja – jeśli intencją jest ucieczka od czegoś, to przeczytanie nawet najmądrzejszej książki jest zwyczajnym błędem. Ale nie ma zewnętrznych źródeł energii innych, niż pożywienie. Jednak jedzenie nie da Ci wiele energii jeśli większość używasz na opieranie się masie nagromadzonych obciążeń. Możesz zjeść całą świnię z rusztu i zamiast energii pójdziesz spać na kilka godzin i obudzisz się z migreną, bólem brzucha, mdłościami i zerowym poziomem energii.

A człowiek w świadomości wysokiej działa nawet jak się czuje gorzej.

Więc to co poczułeś następnego dnia było niezbędną i zdrową, naturalną częścią realizacji ustalonych celów. Tak to ma wyglądać i będzie wyglądać.

Unikanie tego dyskomfortu to tak jakby iść na siłownię i ćwiczyć tak, aby uniknąć bólu mięśni i zmęczenia i liczyć, że urosną nam mięśnie…

W uwalnianiu emocji nie bez powodu jest punkt, by emocji nie oceniać i ignorować myśli. Masz emocje (i/lub opór) CZUĆ. I podczas ich odczuwania odpuszczać opór. Masz tak podchodzić do emocji i oporu – spodziewać się ich, akceptować i witać jak starych przyjaciół – bo wiele z tych ładunków znasz dłużej od większości ludzi w Twoim życiu – tak długo je nosisz w sobie. I nadal powtarzasz ten sam program – program niechęci. W żadnej emocji, ani oporze nie ma nic złego – możesz sobie to powtarzać 100 razy dziennie. Nie ma nic złego ani w gniewie, ani winie, ani wstydzie, ani oporze. Tylko jeśli zasilisz opór i naprzesz na te energie, to się z nich nie oczyścisz i Twój umysł wymyśli (znajdzie) dla nich racjonalizacje.

Bo to tylko program – niechęć do emocji. To Twoja rzeczywistość, że ich odczuwanie jest trudne. Bo taki program zainstalowałeś na swoim komputerze – w sobie. Inni go nie mają lub mają inny. Ale większość ma taki sam. I tyle. Ale nadal jesteś odpowiedzialny za to czy się do tego programu ustosunkujesz i jak. Jeśli go posłuchasz – no to cóż… jeśli czujesz opór i nie pójdziesz “przez niego” do pracy, no to raczej żaden szef nie będzie wyrozumiały, gdy usłyszy, że czułeś opór przed pracą. Jeśli czujesz opór i obejrzysz porno, by go stłumić – by poczuć się lepiej – no to nie ominie Cię konsekwencja – zniszczenia w mózgu, wyrzucenie nasienia, strata energii, nagromadzenie oporów, utrwalanie nawyków – czyli programów.

Natomiast widzimy, że Twoim priorytetem wcale nie było zrealizowanie celu, tylko unikanie emocji, oporu – unikanie dyskomfortu. Bo gdybyś naprawdę jako główny priorytet ustalił realizację danego celu, to nie zatrzymałbyś się na gorszym samopoczuciu. Być może nawet Ci ulżyło, że nie musiałeś działać – ładować się w nieznane. Bo jeśli dodatkowo negatywnie postrzegasz realizowanie celów – podejmowanie działań i robienie czegoś nowego, czego rezultatów nie możesz ani przewidzieć, ani kontrolować – no to porzucenie tych działań będziesz postrzegał jako pozytywne i szukał dla tej decyzji usprawiedliwienia i wymówki, by ją podjąć.

Jak poniższy komentarz zaboli, to uwalniaj opór. Bo nie powinno zaboleć, tylko dać kopa motywacyjnego.

A o czym ja napisałem Ci w poprzednim komentarzu? Czy chociaż je czytasz? Czy starasz się zrozumieć?

Nie – przepisujesz mi tylko dalej paplaninę swojego umysłu i nie stosujesz, nie wdrażasz tego, co Ci mówię. Masz to gdzieś.
Jak mówiłem w artykułach, które chyba czytasz, pytań umysł może dziennie wyprodukować dziesiątki tysięcy. I rozumiem, że wszystkie mi je zadasz? Bo wszystkie są/będą ważne?

Zadajesz je tylko dlatego, bo czujesz opór i wierzysz, że ja go zabiorę jakąś mądrością. Ale WSZYSTKIE mądrości już poznałeś. Ten opór należy zaakceptować – stać się go świadomym, dopuścić do siebie i uwolnić zgodnie z instrukcją. Nic i nikt go nie zabierze, bo to energia, którą trzeba wyczerpać.

Po co ja w ogóle odpisuję skoro z tego nie korzystasz? Nie odpowiedziałeś na żadne z zadanych Ci pytań. Tylko dalej nawijasz swoją opowiastkę, bo słyszysz ją w swoim umyśle i tylko to wystarcza, by stała się dla Ciebie ważna, istotna i trzeba o tym napisać. Bo dobry Piotruś zawsze odpisze i będzie fajnie…

Czyli sobie piszesz, by w ten sposób robić się w jajo, że coś ze sobą robisz? A mi zabierasz czas, tak? Mówiłem, że zajmowanie się myślami to praca kompletnie bezsensowna i nieskończona. Jutro pojawi się kolejne 15 pytań. A pojutrze 37. A popojutrze 59. Możesz na nie wszystkie znaleźć odpowiedzi, szukać ich miesiącami. A opór i strach jak były, tak będą.

Mówisz, że przerabiasz Program, a ja się pytam jak? Skoro nadal nie docierają do Ciebie fundamenty, podstawy… A nawet nie korzystasz z odpowiedzi, których udzieliłem Ci kilka chwil wcześniej. Bo to co napisałem powinno być jasne od Modułu 3. Ile z tej wiedzy zastosowałeś W SWOIM ŻYCIU – do realnych sytuacji? Rozumiem, że WoP sobie, a Ty sobie? Fajnie się czyta, fajnie się stosuje od czasu do czasu ćwiczenia ale jak dochodzi co do czego to nagle WoP be i trzeba ratować się tak jak podpowiada Ci umysł?

Czym to co napisałeś teraz różni się od pytania, które zadałeś wczoraj? Jedziesz, jest Ci dobrze – więc od razu następuje detoks z tego, przez co tego stanu nie odczuwasz cały czas.
I Twój umysł od razu zaczyna to racjonalizować – pyta np. czy Ci nie za dobrze. Od razu więc aktywowane są programy np. niezasługiwania.
Masz uwalniać to co czujesz i ignorować myśli, a nie opierać się, użalać, że znowu czujesz się gorzej i straciłeś lepsze samopoczucie i walczyć z myślami.

Jak jutro będziesz brał kąpiel i poczujesz opór, to znowu napiszesz o tym na Blogu?

Zajmij się jedną kwestią, zrozum ją, odpowiednio zacznij wobec niej postępować w swoim życiu i dopiero przejdź do kolejnej.
A nie poruszasz setki różnych tematów (i to jeszcze dopiero co zasłyszanych i których nie rozumiesz, tylko wykorzystujesz do usprawiedliwienia swojej bajeczki na temat siebie i świata), a to co fundamentalnie ważne leży i kwiczy. No ale ważniejsze jest nawijanie o poprzednich życiach, pieprzenie jak to zaniżasz świadomość ludzi, a jakoś do tej pory w ogóle Cię to nie obchodziło. W ogóle nie jest to dla Ciebie podejrzane? Nic, nic? Tylko z innymi szacownymi internautami złapaliście się nagle tematu karmy, bo taki wyjątkowy, tajemniczy i tak wszystko tłumaczy? A okazuje się, że gówno tłumaczy, bo dalej go nie rozumiecie ani trochę. I nie chcecie zrozumieć.

Jak jesteś na tyle samodzielny i odpowiedzialny, że jeździsz na motorze, to proszę o taką samą postawę wobec swojej emocjonalności i informacji z tego Bloga.
Na motorze też wszystko robisz naraz? Nie tankujesz do końca, tylko w połowie idziesz gdzieś, jak jest skrzyżowanie to jedziesz we wszystkich kierunkach naraz?
Jak go myjesz, to po łebkach, byle szybko i bierzesz się za coś innego? Jakoś czując opór podczas jazdy na motorze, to z niego nie zszedłeś i nie zwinąłeś się w pozycję embrionalną. Tylko jakoś tak magicznie uznałeś, że dotyczy przyszłości albo czegoś innego ale na pewno nie motoru? A może dotyczy motoru i już nie powinieneś jechać, bo XYZ? Dlaczego opór dotyczy wszystkiego tylko nie jazdy na motorze? Hmm? Rozwiąż mi tę tajemnicę.

Ponadto – jeśli wybrałeś pracę solo z Programem, to dlaczego oczekujesz teraz, że będę Cię prowadził? Dokonałeś wyboru. Dlaczego więc go nie szanujesz? Czytałeś FAQ? Ono jest od tego, byś tam znalazł odpowiedzi na setki różnych pytań, które zadało mi setki osób. To realne sytuacje, realne pytania realnych osób.

Uwalniania nie masz robić w zamkniętym pokoju lub w łóżeczku, gdy jest cieplutko i przyjemnie, tylko W KAŻDEJ CODZIENNEJ SYTUACJI, w której czujesz opór i/lub emocje – czyli gdy czujesz się fatalnie tak, że aż Cię trzęsie i mdli. A nie tylko wieczorkiem, gdy nic nie czujesz i ot tak sobie siadasz do uwalnianka, bo tak wielce mądry Piotrek Kruk napisał w Programie, którego nie chcesz zrozumieć… a jak czujesz realny opór i emocje np. podczas jazdy motorem to nagle kosmos, tragedia, dramat, coś niemożliwego… a właśnie te sytuacje są najważniejsze i tak naprawdę to 99% sukcesu, by w nich stać się świadomym, zrobić notatki, wejść w stan medytacji, uwalniać i KONTYNUOWAĆ działanie. A nie porzucać je i się użalać, że się gorzej poczułeś… Uwalnianie samemu w pokoju to trening – rozgrzewka do realnego uwalniania w swoim życiu, podczas podejmowania nowych działań i w sytuacjach, które były dla nas trudne i bolesne i ich rozwiązywania.

A nie mi niektórzy piszą, że nie mogą sobie pozwolić na 100 godzin uwalniania oporu, bo oni tacy zarobieni… ale już w pierwszym Raporcie napisali mi, że tygodniowo dziesiątki godzin poświęcają na użalanie, narzekanie, zmaganie, oglądanie porno i na inne sposoby tłumienia oporu, stresu, etc… I słyszę potem “Program nie działa w moim przypadku łeeeee, łeeeeeee!” … nawet widelec nie zadziała w naszym przypadku jak spróbujemy nim jeść zupę lub będziemy nim machać po pustym talerzu.

To o czym mam w takim razie pisac w komentarzach, jezeli nie mozna pytan zadawac?
A dlaczego w ogóle piszesz komentarze? Co Ci to daje? Wszystko co istotne, niezbędne i wystarczające odnośnie wyjścia z uzależnienia i rozwiązania wielu problemów masz w Programie.

I nie rozumiesz co chciałem powiedzieć – zadajesz pytania z intencją dyskusji dla samej dyskusji, a nie rozwiązania żadnego konkretnego problemu.
Pytania z taką intencją nie mają żadnej wartości i to chcę zaznaczyć.

Więc wniosek “nie można zadawać pytań” jest dziecinny. Nie zabroniłem zadawać pytań, tylko po raz n-ty podkreślam zacznie intencji, która jest cały czas ignorowana.

No nie docieraja. Tak po prostu. Tez juz ci pisalem, ze musze po kilka razy rozne rzeczy czytac, zebym zatrybil, o co tam chodzi. Twoj program czytam trzeci raz, i dopiero zaczynam rozumiec, o co chodzi w nawykach i robieniu notatek. Nie wiem czemu tak ciezko trybie. Hawkinsa tez kilka razy musialem czytac. Sedone tez.
Bo jesteś w niskiej świadomości i masz w sobie bardzo dużo podświadomego oporu.
Twoją intencją jest uciekanie od tego oporu – unikanie go i tłumienie za wszelką cenę.

A wszystko co robisz dla swojego zdrowia wyciąga z Ciebie ten opór. Wtedy priorytetem Twojego umysłu jest ucieczka od tego, a nie zapamiętywanie, konstruktywne analizowanie, rozumienie.

Dlatego też podkreślam, że masz przestać zadawać pytania tylko dlatego, bo widzisz je w umyśle i masz uwalniać ten opór. Masz się skupić na uczuciach i własnych postawach, a nie mentalnym, niekończącym się, wiecznym bełkocie.

“Jak mówiłem w artykułach, które chyba czytasz, pytań umysł może dziennie wyprodukować dziesiątki tysięcy. I rozumiem, że wszystkie mi je zadasz?”- Jesli mozna, to chetnie.
Można ale na nie nie odpiszę, bo to będzie ucieczka i dalsze robienie w kółko tego samego, co nic Ci nie daje. I stanowi dalszą niewolniczą służbę umysłowi, którego żądań nigdy nie można w pełni zrealizować, bo to tylko radio nadające cały czas na bazie tego, co WEWNĄTRZ. Zaś tego, co wewnątrz nie można wypełnić niczym zewnętrznym, tylko to uwolnić. Bo każdy brak to iluzja. A ja wiedząc to nie będę brał w tym udziału.

Tak żyłeś przez większość – gdy czułeś opór, umysł od razu albo uciekał w używki typu porno, albo zadawał pytania lub nagle coś stawało się ciekawe i się tym zajmowałeś pomimo, gdy rozsądek mówił, że nie jest to w ogóle ważne. I ten mechanizm jest teraz widoczny jak na dłoni. A jednak nadal chcesz mu podlegać – być jego niewolnikiem.

Zaś masz już i wiedzę, i narzędzia jak go przekroczyć.

“A nie mi niektórzy piszą, że nie mogą sobie pozwolić na 100 godzin uwalniania oporu, bo oni tacy zarobieni…”
A co mnie oni obchodza? :)
A to, że tak jak Ty każdy znajduje sobie własne powody, by nie robić tego, co ważne i zajmuje się dalej robieniem tego samego.

Pozdrawiam i nie denerwuj sie juz.
A skąd pomysł, że ja się denerwuję?
Ty się denerwujesz, nie ja.

Ja Ci przedstawiam sytuację i cały czas mam na uwadze Twoje dobro.

Przeciez wystarczylo, zebys mi napisal na samym poczatku : PROSZE NIE ZADAWAC MI ZADNYCH PYTAN, BO OD TEGO JEST WSPOLPRACA. I po sprawie.
Niby do czego by wystarczyło? Co to ma znaczyć?
Ja Ci mówię, że zadawanie pytań bez świadomości intencji, szczególnie gdy intencją jest ucieczka w dyskusję od podświadomego oporu, jest po prostu szkodliwe, a w najlepszym przypadku NIC nie daje i chcę, byś tego uniknął. A Ty sądzisz, że ja się denerwuję i nie chcę odpowiadać na Twoje pytania pomimo, że przekazałem Ci całkowicie za darmo OGROM dodatkowych informacji, z których jednak nie korzystasz.

Skoro już wiesz, że do zrozumienia ważnych kwestii potrzeba, byś przeczytał je kilka razy to już masz rozwiązanie.
Przeczytaj wszystko, co Ci napisałem po kilka razy – np. każdego dnia przez tydzień. W trakcie UWALNIAJ podświadomy opór. Medytuj. Ucz się ignorowania myśli. To podstawy. Najpierw raczkujemy, potem chodzimy i często upadamy, dopiero uczymy się utrzymywać równowagę. Nie przeskoczysz upadków ale jeśli przestaniesz uczyć się chodzić, to nigdy nie będziesz chodził.

Kolejne pytania nic nie dadzą, a ja nie będę na to poświęcał czasu. Bo ich intencją nie jest zmiana, ani rozwiązanie, tylko ucieczka.

Nie rozumiesz tego, co czytasz, bo nie ma Cię w chwili obecnej.
Cały czas hipnotyzujesz się bełkoczącym umysłem, który nadaje non stop, bo non stop nosisz w sobie opór, z którego się nie oczyszczasz. Ujawnia się i od razu panikujesz, bo umysł powtarza myśli o ucieczce, że dzieje się coś złego – czyli on tylko paple jak katarynka w kółko to samo. Nie ma Cię tu i teraz, tylko jesteś albo w przeszłości użalając się jaka była, narzekając na nią, etc. lub projektując opór, strach, poczucie braku na przyszłość. A i jedno, i drugie nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Bo stanowi tylko usprawiedliwienie i racjonalizację tego, co nosisz w sobie.

Nakierowujesz swoją intencję na kobiety, co natychmiast wyciąga z Ciebie opór i emocje, a umysł od razu zaczyna nadawać wszystko to, co zostało Ci przekazane na temat emocji – przez co je stłumiłeś. Zamiast radośnie i spokojnie poznawać kobiety i się tym ekscytować, Ty uciekałeś od własnych uczuć. I ten mechanizm może działać nawet do końca życia tak jak zainstalowany na komputerze program dopóki nie zostanie odinstalowany.

Jak to zrobić masz opisane krok po kroku w Programie WoP.

Poza tym napisalem do ciebie, w sprawie PŁATNEJ konsultacji, to mi nawet nie odpisales.
Przez ogrom korespondencji tylko na Blogu zapomniałem. Przepraszam.

Pytałeś o naukę zmiany przekonań. Można to wyjaśnić po łebkach ale ja tak do spraw nie podchodzę.
Jeśli to zrobię to porządnie, a to musiałbym zaplanować i po prostu napisać taki mini-produkt.
Proszę o cierpliwość.

Wszystko masz już podane odnośnie bardzo wielu problemów Twojego życia. Możesz je rozwiązać ale masz się tym zająć na poważnie.

Więc przeczytaj tę odpowiedź kilka razy. I poprzednie też, aż dotrze do Ciebie co przekazuję. I zastosuj to. W trakcie spodziewaj się oporu i mentalizacji. Zareaguj medytacją i uwalnianiem i KONTYNUOWANIEM rozsądnego działania, a nie ucieczką i okłamywaniem oraz ogłupianiem się, że pytania, które pojawiły się w umyśle mają jakiekolwiek znaczenie. Bo nie mają. A pojawią się. Setki.

Jednoczesnie podziwiam cie za to, ze masz cierpliowsc, zeby mi odpisywac. Ja juz dawno bym sam siebie olal.
Dziękuję jednak dostrzeż w tym projekcję.
To czego odmawiasz sobie umieszczasz we mnie. A skoro możesz to umieścić we mnie, to możesz dać samemu sobie, bo masz to! Inaczej nie byłbyś w stanie wybrać takiej postawy.

Dawaj sobie tyle cierpliwości ile potrzebujesz. Nawet nieskończoną. NIE MA WYSTARCZAJĄCEGO POWODU, BYŚ SIĘ OLEWAŁ. Niezależnie co zrobiłeś i jak żyłeś.
Gdybyś nie zasługiwał na to, co najlepsze, po prostu byś zniknął albo w ogóle nie egzystował. A jednak. I nic tego nie zmieni, i nic tego nie odbierze.

Ja pokazuję Ci właściwą drogę. Ty byś się dawno olał i dlatego jesteś tu gdzie jesteś, a ja gdzie indziej. Bo pomimo, że “zmarnowałem” całą swoją młodość, ponad 20 lat życia, to i tak nie jest dla mnie wystarczający powód, by się nawet nie lubić. Kiedyś tak ale to się zmieniło.

Rowniez ci zazdroszcze, ze jestes tam gdzie jestes.
Zazdrość to również odmawianie sobie tego, co widzimy w innych.
Ja Ci tego nie odmawiam i od tego jest Program, by Cię wspomóc w procesie oczyszczenia i wzrostu.

W sensie poziomu swiadomosci.
Odpuść korzyści z trzymania się niskich poziomów to wzrośniesz.

Mam nadzieje, ze tez kiedys bede, tam gdzie ty.
Nadzieja to za mało.
Trzeba zrezygnować z korzyści bycia w niskich poziomach.

W ogole to brak mi slow, zeby wyrazic, jak bardzo cenny dla mnie jest ten blog, twoj program i twoje komentarze do mnie. Dziekuje.
Również dziękuję!!!

Jednak nie oczarowuj się. Wszystko co ważne i wystarczające już usłyszałeś i przeczytałeś.
Teraz pora to wdrożyć w swoje życie – np. zacząć obserwować korzyść – gorzką satysfakcję z użalania się, obwiniania, utrzymywania apatii, etc. I rezygnować z tego.
Dodaj do tego modlitwę. Nawet bezgłośną. Ego nie odpuści za żadne skarby. Potrzebna jest wyższa energia, która czeka. Już jest. Tylko jednak Ty intencjonalnie musisz ją zaprosić do siebie.

A na koniec pytanie. Albo nawet trzy
Kiedy bedzie do kupienia Zaprawa, ile bedzie kosztowac i dlaczego tak drogo? (taki zart) :)
Zaprawa już jest ale przepisuję ją od nowa do nowej wersji. Stara poleciała do kosza.
Obecnie napisałem 2/12 Modułów. I jest to wisienka na torcie i taka jakby nagroda dla tych, którzy przeszli uczciwie cały WoP.
Przerobisz WoP, to otrzymasz Zaprawę.

Dla reszty Zaprawa będzie płatna – coś w okolicach przynajmniej 200-300, może 400 zł.