A teraz mi Piotrze glupio, za to co powyzej napisalem, bo wiem, ze to belkot i stek bzdur.
Czujesz się winny i dobrze!
Bo od tego jest poczucie winy – nie by się karać i nienawidzić, tylko rozumieć swoje błędy, dostrzegać je i korygować.
Więc je skoryguj i puść się winy, a nie utrzymuj ją jak przez całe swoje życie.

Sądzisz, że ten szaleńczy bełkot wziął się skąd? Właśnie z tego, że trzymasz w sobie mnóstwo winy i również wstydu, żalu, gniewu, dumy.

Mozesz zrobic na podstawie tego mojego obsranego wywodu artykul pt” Tak mysli umysl pierdolnietego debila”
Nie jesteś pierdolniętym debilem i nigdy nie byłeś.
To co przedstawiłeś to tylko przepisany mentalny bełkot.
Nie Ty myślałeś te myśli ale widziałeś je w swoim umyśle, bo Twój umysł – który działa jak antena – podłączył się do takiego pola globalnej ludzkiej podświadomości. W tym polu, tzw. atraktorze, są myśli takiej jakości. To wszystko.

Tylko ty nie rozumiałeś/nie rozumiesz tego, że nie Ty myślisz i jakość myślenia, do której podłącza się ludzki umysł zależy od tego jakiej jakości energię w sobie nosisz i utrzymujesz.
Ty w dużej części wstyd, winę, żal, gniew, dumę.
Więc i myśli widzisz takich jakości. Dlatego tak krytyczne jest to ignorować.

Teraz Cię to zabolało, więc wykorzystaj to, by wziąć się za siebie NA POWAŻNIE. Jak widzisz – to nie przelewki.

i podac dla przykladu to, co napisalem. Nie wiem czemu to napisalem.
Napisałeś to, bo tak jak do tej pory, zahipnotyzowałeś się tym bełkotem mentalnym i tyle.
Uznałeś go za realny i że Ty go wymyśliłeś.
I tak będzie wyglądać Twoje życie i wyglądało – ktoś/coś Cię przycisnął, wyciągnął z Ciebie emocje, więc automatycznie umysł dostroił się do takiego pola myśli.
Ty żyjąc kompletnie nieświadomie oczarowywałeś się tym bełkotem i zaczynałeś żyć tak jakie myśli widziałeś.
A potem czułeś się winny, czułeś wstyd, opór, żal, itd.
A że każdy jest odpowiedzialny za swoje decyzje, doświadczałeś także ich konsekwencji.

Tak nie musi być dalej.

A moze to nie ja?
Ty odpowiadasz za swoje decyzje.
A myślenie odbywa się samo.

Juz sam nie wiem. Mimo wszystko przepraszam.
Nie musisz przepraszać mnie. Ja to doskonale rozumiem. I staram się Cię obudzić, byś zaczął żyć świadomie/j.
Przeproś koniecznie samego siebie.

Nie jesteś winny ale jesteś w pełni odpowiedzialny.
Przestań utrzymywać w sobie winę i wstyd. Uwalniaj je. To sprawa najwyższej wagi.

Warto też, byś na to, co napisałeś wcześniej spojrzał z poczuciem humoru. Bo to jest dość zabawne. Nie jest straszne, dopóki tego nie zrobisz. Rozładuj winę za pomocą humoru. Wybacz sobie. Jak trzeba będzie to porzygaj się emocjonalnie. Nie trzymaj w sobie emocji. Ale nie obwiniaj się za wszelką cenę, wybacz sobie. Nie ma nic złego w tym co napisałeś. Tak to po prostu wygląda i KAŻDY człowiek zobaczy takie same myśli, gdy ktoś mu pociśnie i wyciśnie z niego gniew, dumę i winę. Każdy w swoim życiu miał myśli, by komuś zrobić krzywdę, a nawet zniszczyć świat. Ja też miałem i się dzisiaj z tego śmieję – że moje małe ego za kapkę niewygody byłoby w stanie rozwalić świat…

Zauważ ile to roboty – by zgromadzić tyle bomb, zbudować je lub kupić, rozmieścić na całym globie i wysadzić niepostrzeżenie… matko! Toż z tego by była niezła powieść! :)

Pamiętaj – to, że widzisz takie myśli w swoim umyśle NIE oznacza, że jesteś pierdolnięty. Ja znam normalnych ludzi mających rodziny, dzieci – kochających, dojrzałych, którzy po prostu cały czas chcą coś robić. Nie siedzą spokojnie. Jak siedzą, to włączają telewizor. Jak sądzisz – dlaczego? Bo są tacy uczynni i mają tyle energii? Nie. By właśnie nie widzieć tych negatywnych myśli. Boją się ich, wstydzą. Wypierają.

A Ty się z nimi zmierzyłeś i zobaczyłeś jak wygląda ego. Tak właśnie wygląda. Takie jest ego. Zniszczyć, zabić, wykorzystać. Tyle. Zabawne, nie? :)

A skoro już je zobaczyłeś w pełnej krasie i nic się nie stało, to możesz przestać się tego bać i wypierać, zacząć się z tym mierzyć i oczyszczać i brać coraz większą odpowiedzialność. Zacząć żyć pozytywnie dla siebie i dla innych. Od tego jest Program WoP, by się tego nauczyć + oczyścić z już nagromadzonego syfu.

—————————————————————————
Oto moja odpowiedź na Twój poprzedni komentarz:

Nie boj sie Piotrze.
Nie boję się. Pisałem pół żartem, pół serio.

Nie jebne se w leb. Az tak pojebany nie jestem.
To po co o tym pisałeś?
I dlaczego wierzysz w całą resztę tego, co napisałeś?
Sobie w łeb nie palniesz ale na Ziemię atomówki byś zrzucił, co? I nie jesteś aż tak pojebany?
A jaki więc jesteś?

Ja juz w ogole stracilem orientacje i nie wiem w koncu kim ja jestem.
Bardzo dobrze!
Tylko dlaczego dalej przepisujesz toksyczny bełkot swojego umysłu i nie poddajesz go jakiejkolwiek krytyce?

Raz piszesz, ze ja cos mysle, a raz, ze to moj umysl sam mysli.
Używam tego zamiennie, bo na razie w Twoim przypadku nie ma żadnej różnicy.
Po prostu w to wierzysz i nie widzisz różnicy w automatycznym myśleniu i hipnotyzowaniu się tym – bezmyślnym, beznamiętnym wpatrywaniu się w to, a korzystaniem z umysłu konstruktywnie i świadomie.

Umysł mówi, że byś sobie strzelił w łeb, a zaraz piszesz, że tego nie zrobisz… to w końcu jak będzie?
Może jakaś decyzja i odpowiedzialność za nią?

Jeszcze innym razem, ze jakies ego mysli.
Ego to ciało + umysł.

To kim w moim przypadku jest Pawel?
Tym kim decydujesz być.
Na tym polega wolna wola.

Po co Ci ta informacja? Co ma zmienić? Czy nagle dzięki niej przestaniesz słuchać bełkotu umysłu?
Nie jesteś ani myślami, ani emocjami – nie podlegasz im, odpowiadasz za swoje decyzje i doświadczasz tego, co utrzymujesz w sobie, np. na swój temat – to wszystko, co musisz wiedzieć.

Jesteś tym, co sam wybierasz na swój temat, w co wybierasz wierzyć, jakich interpretacji się złapiesz i z czym się utożsamisz.

I jesli wyjde, jak to piszesz- poza ego, to kto wtedy bedzie myslal?
Nikt. Bo nikt nigdy nie myślał, ani nie myśli.
Umysł to narzędzie, a nie Ty. Myślenie odbywa się samo. Nie zależy od Ciebie, ani do Ciebie. Ty tylko całe życie popełniałeś błąd sądząc, że to Ty robisz i że Twoje przeżycie zależy od tego.
Ale to tak jakby wierzyć, że Twoje przeżycie zależy od włączonego radia.

Możesz z niego korzystać świadomie lub nie korzystać.
Jak w radiu usłyszysz, że będzie padać, to upewnij się, że mówią o miejscu, w którym jesteś.

Prosty eksperyment – gdy czymś jesteś mocno zajęty, w pełni jesteś coś zaangażowany, to zauważyć można, że umysł wtedy nie myśli.

Okazuje się, że myślenie do niczego nie jest potrzebne.

A Tobie po co niby jest potrzebne to myślenie, hmm?

I kim ten ktos bedzie?
Umysł to nie człowiek, ani żadna świadoma istota, tylko to coś na zasadzie anteny.
Myślenie to proces bezosobowy. Tak jak powiew wiatru.
Jak założysz kaptur i przestaniesz czuć wiatr, to co Cię on dalej ma obchodzić?

Kim jesteś gdy przestałeś marznąć przez zimny wiatr? Kimś innym? Nie. Ale będzie Ci się lepiej żyło.

I jeszcze skad mam wiedziec, ze np. moje hobby jest moje, a nie mojego ego, czy umyslu czy jeszcze chuj wie czego?
Od odpowiedzi na proste pytanie – po co Ci to hobby i czy przypadkiem nie służy tylko ucieczce od poczucia braku lub stanowi tylko nieświadome powtarzanie nawykowych zachowań?
Wszystko co WYBIERASZ jest Twoje, byś tym mądrze zarządzał i możesz przestać to wybierać.
Jak Ci coś nic nie daje, no to po co Ci to?

Pisales jeszcze, ze dusze chca doswiadczac. To czemu akurat moja dusza chce doswiadczac tego, czego doswiadcza przeze mnie,
Doświadczasz to, czego wybierasz. Co utrzymujesz w sobie.
Dusza to Ty. Masz możliwość dowolnego wyboru i zmiany.
Ty jesteś świadomością i poziom jaki reprezentujesz zależy od tego, z czym się identyfikujesz.

Ale póki będziesz wierzył, że myślenie to Ty, no to nigdy nie wybierzesz czegoś innego, niż dyktuje myślenie – ego.
I tak było do tej pory i na razie dalej tak jest.

znecajac sie nade mna.
Sam się znęcasz nad sobą.
Wybierasz z niskich intencji, na bazie negatywnych myśli, z nastawieniem niechęci i to czego doświadczasz jest tego rezultatem.
Ból ma Cię zmusić do zmiany, a Ty go interpretujesz, że się nad Tobą znęca Dusza… i kto wybiera taką interpretację?
Ty się opierasz i słuchasz myśli i zawsze możesz to zmienić.

Twoja Dusza chce, byś przestał cierpieć, a Ty nie chcesz i tyle. Bo Ty na obecnym poziomie dokonujesz decyzji, by słuchać się mentalnego bełkotu.
Dusza chce, byś się rozwinął, żył radośnie, spokojnie, a Ty nie chcesz i wybierasz, by trzymać się tego, co negatywne.
No powiedz – kto się nad kim znęca?

Czemu ja nie mam nic do powiedzenia?
Co ku..a? Od samego początku mówię, staram się wytłumaczyć, że każdy odpowiada za WSZYSTKO w swoim życiu.
Każdy wszystko sam wybiera i jest odpowiedzialny. Wszystko, co masz w swoim życiu to rezultat tylko i wyłącznie Twoich decyzji, nikogo innego.

A Ty nagle mi tu piszesz, że nie masz nic do powiedzenia.
Masz ale wolisz słuchać mentalnego wyrzygu myślowego, który nigdy nie będzie pozytywny, dopóki nie zrobisz czegoś wbrew niemu i co przedstawiam w WoP.
I co? Dlaczego się tego nie słuchasz, nie korzystasz, nie kierujesz? Bo nie masz nic do powiedzenia? Co – ktoś Ci to uniemożliwia, np. przystawił pistolet do głowy i zabronił?

Oczarowujesz się bełkotem umysłu – także teraz. Nawet ten rzyg, że nie masz nic do powiedzenia, to tylko myśl. Nie jest prawdziwa. Ale Ty wybierasz, by jej wierzyć.
Umysł mówi, że nie masz nic do powiedzenia i właśnie W TYM MOMENCIE WYBIERASZ, że taka jest prawda – że nie masz nic do powiedzenia.
Sam to wybrałeś. Masz więc do powiedzenia, że nie masz nic do powiedzenia. I kto nad kim się znęca? Dusza nad Tobą? Nie! Tylko Ty nad samym sobą.
A mogłeś wybrać, że masz coś do powiedzenia i dokonać zmian… rozwinąć się do poziomu wysoko ponad mentalnym bełkotem.

Na tym polega wolna wola. Sam wybierasz. Dusza to Ty. Sam wybierasz dla siebie. Tworzysz swoje życie i doświadczenia na bazie własnych intencji i decyzji.
Jak zdecydujesz, że nie masz nic do powiedzenia, to doświadczysz takich sytuacji, w których nie będziesz miał nic do powiedzenia. Proste.

A nikt nie każe Ci utrzymywać apatii, ani tego wybierać.
Ale Ty jako Dusza wybierasz, że jesteś myślami i tyle. Sam sobie to tworzysz.

Ja np. pierdole takie wzrastanie.
Jakie niby wzrastanie?
Nie wybierasz wzrostu, to nie wzrastasz. Wybierasz utrzymywanie świadomości bezsilności, gniew, dumę, winę, strach, wstyd…

Wybierasz wiarę we wszystkie myśli – w mentalny bełkot. No kto to wybiera? Pasikonik grający wieczorem przy pełni księżyca? Prezydent Czadu?
Ktoś Ci każe to robić? No powiedz.

Ja tego nie chce. Na co mi to?
Czego nie chcesz? Wzrostu? Doświadczania?

To może napisz czego chcesz?

To czemu się opierasz trwa i rośnie.

A poza tym dalej wybierasz negatywności, mentalny bełkot. Chcesz tego.
Pytałem się wyraźnie – czy/kiedy przestaniesz słuchać tego mentalnego jazgotu, przez którego słuchanie masz to, co masz i doświadczasz czego doświadczasz.
Odpowiedziałeś jasno i wyraźnie, że nie.
Twoja wola.

Niech se ta dusza idzie do kogos innego doswiadczac.
Przestań proszę powtarzać bełkot umysłu… ten szaleńczy jazgot, ten rzyg mentalizacji.

To ja mam sie teraz meczyc,
Męczysz się na własne życzenie.
Nikt Cię do tego nie zmusza.

Co mówiłem dziesiątki razy w Programie, na Blogu, gdzie popadnie.

bo sie jakiejs duszy zachcialo doswiadczac tej chujni,
Doświadczasz tego, co sam wybierasz.
Jako Dusza masz wolną wolę i możliwość dowolnej zmiany. Doświadczenia WSZYSTKIEGO co wybierzesz.
No ale decyzji podejmujesz oczarowany bełkotem umysłu… wolna wola.

ktora mam praktycznie od dziecka?
Bo sam się tego trzymasz i opierasz pozytywności od dziecka. I nadal nie chcesz tego zmienić.

W chuju to mam i w ogole caly ten zjebany swiat.
Nie, Twoje ego ma to w chuju.
A Ty – nieograniczona Istota – kurczy się do rozmiarów tego małego zwierzaka, który szczeka na świat i robi Ci z życia burdel.
I nagle przez własną niedojrzałość, ego zaczyna dokonywać projekcji na cały świat.

Utrzymując nienawiść do świata doświadczysz nienawiści od świata. Prosta sprawa.
A ktoś zmusza Cię do tego? Nie. To Twój wolny wybór.
2 000 lat temu starał się nauczyć tego ludzi Jezus Chrystus, jeszcze wcześniej różni Buddowie.
A ludzie, w tym Ty, dalej swoje.
Że nie mają nic do powiedzenia, a nagle nienawiść tu, nienawiść tam, wciskanie sobie bezsilności, etc.

Wychodzi na to, że do powiedzenia masz całkiem dużo, tylko w kółko wybierasz coś karygodnie negatywnego.

Dobrze ktos tu napisal, zeby zrzucic bomby na ten syf.
Dobrze?
Naprawdę?

Stary – idź na terapię. Naprawdę. Potrzebujesz tego.
Na początku powiedziałeś, że nie jesteś AŻ tak pojebany, a teraz zgadzasz się z chorym wariatem, by zrzucać bomby na świat.
I Ty mówisz, że nie jesteś pojebany? Powinieneś z takim podejściem być w szpitalu psychiatrycznym przynajmniej na kilkutygodniowej obserwacji.

Powtarzasz dokładnie to samo co Hitler. Dlaczego cały świat walczył z Hitlerem?
Bo to był bardzo chory człowiek, szaleniec, który dążył do zniszczenia świata. Ale ludzie nie potrafią odróżnić tak poważnej choroby od normalności. Tak jak Ty teraz.

A jak się bawisz w Hitlera, to masz ROZKAZ odpowiedzieć na zadane Ci pytania, bo je do tej pory omijałeś. Nie odpowiedziałeś na 90% zadanych Ci pytań.

Wszystko czego potrzebujesz do zmiany zostało Ci już powiedziane i przedstawione.
Teraz reszta zależy od TWOICH DECYZJI, za które odpowiadasz. Zawsze odpowiadałeś za swoje decyzje i zawsze będziesz za nie odpowiedzialny. I doświadczysz konsekwencji.
Chcesz doświadczać konsekwencji nienawiści do całego świata? Proszę bardzo! Masz takie prawo!

Masz w WoP podane krok po kroku jak ten mechanizm rozpracować ale tego nie robisz. Bo widzisz w umyśle “nie!” A co się spodziewasz znaleźć? “Tak”?
Ego wybierze tylko to, co służy mu, jego przeżyciu.
Jedyny syf jest w Twoim umyśle i Ty się go trzymasz, ufasz mu, wierzysz, podejmujesz na jego bazie mądre decyzje, za które odpowiadasz. I nie chcesz tego zmienić.
Nic podejrzanego nie widzisz w myślach, by zrzucać bomby na ludzi? Na ludzi spokojnie sobie żyjących?
I dlatego doświadczasz syfu. To tylko i wyłącznie Twój wybór. Konsekwencje Twoich wybór, Twoich decyzji.

Ty za to odpowiadasz, bo masz bardzo dużo do powiedzenia. Każda decyzja to Twoje przyzwolenie.

No powiedz – co takiego trudnego jest w zmianie? Co takiego niemożliwego jest w pozytywnym życiu, w radości, spokoju, hmm? By sobie i innym życzyć dobrze?
Czemu jest to takie straszne dla Ciebie? Dlaczego tego nie wybierasz? Przedstaw konkretne powody. Tu i teraz.
No?

Bo na razie chcesz zrzucać bomby na innych ludzi, na moich bliskich, na mnie. Na miliardy ludzi, którzy nic Ci nigdy nie zrobili, a dzięki którym masz łóżko, na którym śpisz, masz ubrania, które nosisz, masz co jeść, masz dom, masz transport publiczny, itd. Ty to zrobiłeś? Nie. To inni zrobili dla Ciebie. 99,99999% ludzi nic Ci nie zrobiła i nigdy nie zrobi. Wielu z nich nawet by Ci współczuło i starało się Ci pomóc, gdyby poznali Twoją sytuację. A Ty chcesz ich mordować…

Ty dalej wybierasz nienawidzenie innych i siebie. I to uważasz za zdrowie? Tak chcesz żyć przez kolejne kilkadziesiąt lat i pogłębiać ten patologiczny stan neurotycznego szaleństwa?
A jak jutro zobaczysz w umyśle, by kogoś dźgnąć nożem, to co? Zaczniesz chodzić z nożem i szukać pretekstu, by komuś ten nóż wbić w brzuch, odebrać życie? I uznasz to, że Dusza się nad Tobą znęca? Jak ktoś się wg Ciebie krzywo na Ciebie spojrzy, to tej osobie wbijesz nóż w ciało? Zamordujesz ją? I jak wylądujesz w więzieniu to dalej będziesz wciskał sobie kit, że nic nie miałeś do powiedzenia i że Dusza się nad Tobą znęca i dlatego wylądowałeś w więzieniu lub zakładzie psychiatrycznym?

To ten sam mechanizm, który odpowiedział “nie” na pytanie czy przestaniesz się słuchać tego bełkotu.

Pawła to tam nie ma. Jest tylko niebezpieczne zwierzę, które szczeka na cały świat i jest gotowe gryźć i szarpać. I Ty odpowiadasz za to, co zrobisz. Bo to zwierzę to nie Ty. Ale Ty na razie nie widzisz kompletnie różnicy.
Jak to zwierzę komuś spróbuje zrobić krzywdę, to Cię inni obezwładnią i zamkną. Bo ludzie, którzy są tak niedojrzali, że nie potrafią wybrać z korzyścią dla siebie i innych to niebezpieczeństwo dla społeczeństwa. Nie jesteś sam na tej planecie i nigdy nie byłeś i nigdy nie będziesz. Inni są tak samo wartościowi i ważni jak Ty. To, że Ty nie widzisz i nie rozumiesz wartości własnego życia i życia w ogóle nie oznacza, że tej wartości nie ma. To Ty masz problem i Twoją odpowiedzialnością jest go rozwiązać. A nie grozić innym, bo sobie nie radzisz.

Dlaczego widząc to niebezpieczne, szalone zwierzę nadal chcesz pozwalać mu sobą kierować? I jeszcze zwalasz to na Duszę?

Powiedz – szczerze, uczciwie, klarownie, konkretnie – dlaczego chcesz zrzucać bomby na świat? Co Ci zrobiło 6 miliardów ludzi, że chcesz, by przestali żyć?
No? Co ja Ci np. zrobiłem, że chcesz mnie zamordować z zimną krwią? Znęcam się nad Tobą? Zrobiłem Ci krzywdę? Zraniłem Cię? Zabroniłem Ci czegoś, odmówiłem Ci czegoś, zabrałem Ci coś, ukradłem, okłamałem, wyśmiałem, ośmieszyłem? No z jakiego powodu chcesz mi zrzucić na głowę bombę, która rozerwie moje ciało i dom na kawałeczki?
Hmm?

Nie wypieraj tych myśli i uczuć – naprawdę tego chciałeś chociaż przez moment. To było realne i w innych warunkach byś to zrobił.
Nie pozwól teraz ego się schować. Nie wypieraj tego, nie unikaj odpowiedzialności. To było realne i wróci, gdy znowu ktoś Cię np. pociśnie i poczujesz gniew.
Jak sobie tego mechanizmu nie uświadomisz, to będzie Tobą rządził. A Ty odpowiadasz za swoje decyzje. I nie będzie potem tłumaczenia (które wielu kryminalistów stosuje), że ktoś Cię zdenerwował, ośmieszył, zranił, że ktoś sobie zasłużył – to wszystko niedojrzałe, chore, patologiczne racjonalizowanie tego, co zbierasz w sobie od lat i z czego nie chcesz się oczyścić.

Widzisz jak łatwo jest się tak zaniedbać, że umysł zaczyna wręcz chcieć palnąć sobie w łeb i zacząć mordować innych ludzi. I tylko dlatego, bo nie potrafisz/nie chcesz nauczyć się radzić sobie z emocjami i myślami.

Ile jeszcze będziesz płacił tę cenę, która cały czas rośnie – kierowania się mentalizacją i niedojrzałości emocjonalnej, obciążania psychiki coraz bardziej?
Masz myśli samobójcze, cierpisz, zmagasz się, jest Ci źle, zgadzasz się z szaleństwem i chęcią masowego mordowania… to co będzie za 10-20 lat?
Kiedy zmienisz swój kierunek i weźmiesz się NA POWAŻNIE za to co Ci mówię?
Bo teraz to takie pitu pitu. Coś tam sobie czytasz i tyle.

A ja milion razy mówiłem, że myślenie to proces bezosobowy, a Ty na początku tej wiadomości pytasz to kto w końcu myśli…
To ile z tego co mówię i powtarzam po sto razy w Programie dociera do Ciebie? Cokolwiek?
Wykonałeś ćwiczenia, wypełniłeś Raporty? Jak bardzo zależy Ci na zmianie? Naprawdę to co masz teraz ma dla Ciebie większą wartość, niż to jak być może i będzie, gdy zmienisz kierunek?