“Jednak za co przepraszasz? Skoro przepraszasz, to znaczy, że w czymś musiałeś dostrzec błąd. Czy tak jest?”
Tak. Przepraszam za to, z nic nie wiedzac, ani nie rozumiejac, uwazalem ze wiem lepiej od ciebie- ktory jak sam napisales- studiowal prace pana Hawkinsa, sam napisal tego bloga ( ogrom wiedzy), oraz stworzyl progrm WOP. A ja- czlowiek uzalezniony, ktory mieszka z mama i nawet sam sobie pracy nie zalatwil- wymadrzalem sie. Pewnie w swojej dumie. Ta uwazam.
Jeśli faktycznie się wymądrzałeś, dostrzegłeś to i zrezygnowałeś – to bardzo dobrze.
To naprawdę duży krok do przodu.
A piszę to, by raz – pokazać jak istotne jest przyznawanie się do błędów i rezygnowanie z dumy.
A po drugie – wielu odstawiało to jako scenki, by ukryć zupełną niechęć do poprawy swojego życia.

Natomiast co do programu, to zgadzam sie i dzieki za znizke. To jak to zalatwimy- wplata pieniedzy itd?
Tak.
Najlepszy jest klasyczny przelew. Napisz do mnie bezpośrednio na mail, który znasz (nie piszę, go, żeby boty nie zaczęły wysyłać mi spamu).

Jeszcze do kwestii uwalniania na chwile chcialem wrocic, bo widze ze i tutaj mam problem. Czy ja dlatego nie uwalniam, bo sie w mysli wpatruje?
Ja Ci nie powiem dlaczego czegoś nie robisz.
To jest czas, by się temu uczciwie przyjrzeć – powiedzieć prawdę.
Przyjrzyj się dlaczego nie uwalniasz, gdy coś odczuwasz?
Możesz dostrzec prawdę tylko w momencie gdy to robisz. Nie przed, nie po.

Przeciez jezeli caly czas odczuwam ten strach, to juz chyba powinien sie wyczerpac.
Oczywiście, że nie.
Bo sam mówisz, że boisz się czegoś. Poza tym – nie uwalniasz. Tylko odczuwasz.
Nie ma ignorowania myśli. Nie ma całkowitego porzucenia metkowania, etykietkowania i osądów. Nie ma odpuszczenia korzyści z trzymania się lęku.
Nie ma odpuszczenia oporu.
Nie ma trwania w emocji jako całkowicie neutralny – nieoceniający – obserwator.

Tylko miotasz się, coś próbujesz robić z emocjami.
Nie dostrzegłeś, że uwalnianie to też proces samoistny, tak jak i odczuwanie. Nie uwalniasz, tylko usuwasz to, przez co energia emocji nie może się swobodnie wyczerpać.
A cała książka “Technika uwalniania” podaje też masę przykładów, jak ludzie utrzymują energię emocji – np. emocjonowaniem się, dawaniem ekspresji emocji, itd.

Moze nie caly, ale duzo. Kurde stary chlop ze mnie, a chyba male dziecko lepiej rozumie swiat ode mnie.
Dziecko nie rozumie świata, bo nie zna faktów.
Człowiek nie ma możliwości odróżniania prawdy od fałszu.
A wszystko można rozważać jako prawda lub jej brak wyłącznie w kontekście. Dziecko nie jest do tego zdolne.
Dlatego jednym z obowiązków rodzica jest zadbanie o bezpieczeństwo dzieci, aż te nie będą zdolne do pojmowania tych fundamentalnych faktów.
Tylko że naprawdę garstka ludzi do tego dojrzewa. Wielu z tego powodu, że nie mieli poprawnych informacji.
Więc nie mieli jak poprawnych przekazać swoim dzieciom. Tak jak Twoi rodzice Tobie.
A Ty też nie masz, bo nikt nie ma, możliwości odróżnienia prawdy od fałszu. Dlatego można pornografię oglądać i 40-60 lat i nadal twierdzić, że pomaga, że to coś dobrego.
Ba! Ludzie nadal sądzą, że np. wojny są dobre. Bo każdy człowiek zachowuje niewinność i podlega programowaniu. A nie można powiedzieć – “to jest fałsz” i się nie dać zaprogramować.
Ludziom umyka tak ważny przykład – “nie myśl o niebieskim słoniu”. Umysł nie ma zdolności “nie” robienia czegoś. Mentalizuje non stop. Jak coś usłyszysz, umysł to zapamięta na wieki. Ale to od Ciebie zależy czy oddasz temu energię – co nazywa się powszechnie wiarą. Czyli od Ciebie zależy w czym umieszczasz swoją wiarę – czemu nadałeś znaczenie, wartość i sens.

Dlatego znowu – nie dopierdalaj sobie, bo wiek biologiczny nie ma tu żadnego znaczenia.

Jeszcze tak na sam koniec: czy dalej “przerabiac” Kurs Cudow, czy moze zaczac od poczatku, ale tym razem sie przylozyc, czy zrezygnowac w ogole poki co?
Poczekaj z tym kilka miesięcy. Aż już będziesz porządnie zajmował się sobą i swoim życiem.
Wtedy zacznij krok po kroku stawiać kolejne elementy ale stawiać je trwale, rzetelnie i uczciwie.

Jeśli zaczniesz za dużo, nic nie skończysz.
W WoP też wiele informacji pokrywa się z KC. Szczególnie pierwszych kilkudziesięciu lekcji.
Bardziej zalecałbym Ci uczestnictwo we wspólnocie 12 kroków. Raz w tygodniu godzinne spotkanie. Plus znajdź sponsora. Zacznij wdrażać 12 kroków, bo w WoP też one są ale opisane moimi słowami.
Więc to będzie skutecznie uzupełniało i wzmacniało całą pracę.

Dzieki Piotrze za tak szybka odpowiedz. Tak naprawde to nie ma co tutaj dodawac, poniewaz wszystko co tutaj napisales, opisuje dokladnie mnie i moje zycie. Nawet niektore pytania, ktore mi zadales, sa dla mnie pytaniami retorycznymi np. “Bo cały czas siebie tak widzisz i traktujesz, zgadza się? Jako kogoś gorszego.” I tak jest.
Ok ale nawet pytania retoryczne mają sens.
Bo czym innym jest “wiem o tym”. Ale czymś zupełnie innym jest być tego świadomym, kiedy to sobie robisz – W TYM MOMENCIE, GDY TO ROBISZ.
Bo tylko wtedy możesz sobie uświadomić, że to faktycznie Twój wybór, którego dokonujesz oraz dlaczego go dokonujesz. I wybrać inaczej.
Więc nie ma tu retoryki dla samej retoryki. To należy przekuwać na realne życie.

Z racji tego iz nie usamodzielnilem sie, nie zalozylem rodziny i ze nawet nie mam kobiety, traktuje sie jako kogos gorszego.
Co do tego komentarza:”Wystarczyło powiedzieć – “mamo, sam się tym zajmę, dziękuję Ci za Twoją pomoc ale czas, by sam zaczął dbać o siebie”.- no wlasnie nie wystarczylo, bo ja wstydzilem sie odezwac do ludzi, a jak juz sie odezwalem, to sie jakalem i mnie wrecz zatykalo.
Ale widzisz, że dla Ciebie wstydzenie i zmaganie z tym znaczyło więcej, niż dbanie o siebie.
Bo właśnie wstydziłeś się jako priorytetowe dążenie w życiu oraz fundamentalne usprawiedliwienie.

“Wstydzę się” to usprawiedliwienie. Często wynikające z totalnego niezrozumienia co to jest wstyd, czego doświadczasz i dlaczego oraz co z tym robić.
Ty uważałeś, że wstydzenie się to jest jakaś blokada nie do obejścia. A wystarczy decyzja, by przestać się trzymać wstydu i z nim zmagać i dokonać innej decyzji.
Dlatego napisałem “wystarczyłoby zrobić coś innego”.
Ale Ty nadal tylko teoretyzujesz, że nie, BO nie dokonałeś innej decyzji. I dlatego uważasz, że potrzebne było/jest coś innego. Ale tak nie jest.

May ludzi pisało mi, że jeśli czegoś nie robili i nie robią, to uważają, że dlatego, BO nie mogą. No bo gdyby mogli, to na pewno by to zrobili.
A to fałsz.
Zapamiętaj – każde “nie mogę” to nieuświadomione “nie chcę”.

Czyli oczywiście wystarczyło podjąć decyzję o tym, by samemu coś zrobić i zrealizować ale wolałeś się wstydzić. Bo taką jakością żyłeś.

Pamiętaj też, że jeśli będziesz twierdził, że czegoś nie zrobiłeś w przeszłości, bo nie mogłeś przez coś lub kogoś, to to samo sobie powiesz następnym razem i zawsze, gdy np. będzie Ci niekomfortowo.
Bo “nie mogę” to chyba najprostsze usprawiedliwienie. Jedną z form kamuflowania “nie mogę” jest “czuję opór”.

Ogolnie to babcia znecala sie nade mna psychicznie i fizycznie i mysle, ze to tez przyczynilo sie do tego jaki teraz jestem.
Nie.
To ew. jest pretekstem i usprawiedliwieniem, byś nadal był taki jaki byłeś wtedy.
To jaki jesteś teraz to efekt tego jaki wybierasz być teraz. A nie kiedyś. Przeszłość już nie istnieje.

I staram sie to zmienic, ale latwo nie jest.
Tak, bo nadal się opierasz i trzymasz pewnych negatywności jak osądzanie i potępianie siebie.
Każda zmiana jest łatwa, automatyczna i spontaniczna, gdy usuniesz to, co jej przeszkadza.

Piszesz, ze zadne pole mnie w niczym nie ograniczalo. Byc moze, ale ja mysle, ze to jest tak,
Proszę trochę pokory.
Przeczytałeś o jakimś polu. Zupełnie niczego nie doświadczyłeś, nie zaobserwowałeś w realnym życiu.
Tylko fantazjujesz wpatrywając się w myśli.

jak z ze sloniem w niewoli,
Czy Ty jesteś słoniem w niewoli?

ktoremu gdy jest maly przywiazuje nozke do jakiegos slupa czy cos w tym stylu, zeby nie uciekl i pozniej gdy ten slon juz jest duzy i bez trudu moglby sie uwolnic, to jest przekonany ze nie da rady.
Skoro tak, to to zrób.
Słoń uczy nas wspaniałej lekcji – że nic nas może nie więzić ale my wolimy sądzić, że tak.

To co opisałeś dokładnie odzwierciedla to co Ci powiedziałem o babci – tego już nie ma, tak jak i łańcucha na nodze słonia.
Ale Ty nadal wolisz sądzić, że jest.

Wiesz o co chodzi? Nie chce tez robic z siebie ofiary, ale tak jak pisales, mam o sobie bardzo niskie, negatywne mniemanie i przekonania i uwazam sie za nic niewartego robaka i staram sie ignorowac te mysli, ale one wala do mnie jak z pepeszy i ciezko unik zrobic.
No widzisz? Uważasz, że emocje i myśli Cię atakują.
A tak nie jest.
To Ty atakujesz emocje i myśli.

“Skoro stosujesz uwalnianie, to dlaczego nadal się obwiniasz?
Nie wiem wlasnie.
Więc – robisz coś i nie wiesz dlaczego. A jednak to robisz.
Co pokazuje, że wszystko co sobie wmawiasz to racjonalizacje i usprawiedliwienia – kłamstwa.
A teraz powiedziałeś prawdę – nie wiesz.
Czyli nie jesteś świadomy ani że to wybierasz (bo mówisz, że coś do Ciebie wali, czyli atakuje, nie daje żyć – myśli i emocje), ani jakie korzyści z tego masz, ani wobec jakich okoliczności uznajesz to za dobry wybór.

Jest to ze tak powiem- silniejsze ode mnie.
Ależ każdy mówi, że to jest silniejsze od niego. Bo to też idealne usprawiedliwienie.
A co mówi dr Hawkins – by to ignorować.
Powiedz mi – jeśli non stop wpatrujesz się w chmury i próbujesz je przegonić i zmienić, a chmury nic – to znaczy, że chmury są silniejsze od Ciebie?
Nie.
To znaczy tylko, że próbujesz zrobić coś, co nie jest możliwe.

To samo tu – mówisz, że nie wiesz nawet dlaczego się obwiniasz i zaraz dodajesz, że to jest silniejsze od Ciebie, bo się zmagasz, próbujesz na siłę, a nadal jest jak było.
To pokazuje jak łatwo hipnotyzujesz się mentalnym bełkotem. Jak każdy uzależniony.

Bo w jednym zdaniu mówisz, że nie wiesz dlaczego się obwiniasz, a potem mówisz, że to jest silniejsze od Ciebie… Powiedz – jak coś, co sam robisz może być silniejsze od Ciebie?

Nie chce sie obwiniac, ale to robie.
Ależ chcesz. Inaczej byś się nie wpatrywał w ten jazgot i nadawał mu znaczenie od tylu lat.
A poza tym – to się dzieje samoistnie. Bo mentalizacja to proces samoistny. Ty nadajesz mu znaczenie.

A potem sie obwiniam, ze sie obwiniam. Eh…
Dokładnie tak to wygląda.
Niekończąca się obwinianie, bo bez przerwy hipnotyzujesz się mentalnym bełkotem, który jest procesem ciągłym i nieskończonym.

To wszystko podstawowe błędy wynikające z totalnego niezrozumienia ludzkiej natury oraz natury myśli i emocji.

“Bierzesz to, co Ci się trafi, co ktoś Ci załatwi – jakby Ci rzucał ze stołu jakieś resztki.
A sam nie chcesz się wyprostować i siąść przy tym stole i jeść to, co naprawdę chcesz.”- Święta prawda. Jak strzał w dziesiatk. Powinienem to w ramki oprawic i powiesic nad lozkiem jako glowny punkt, ktory musze zmienic w zyciu.
A kto powiedział, że musisz?
Nic nie musisz.
“Muszenie” to poziom ofiary – to poczucie winy. Czyli element obwiniania się.

Wcale tego nie musisz. Ale możesz to spokojnie wybrać z troski i szacunku do siebie. Czyli zacząć żyć godnie.

Ponadto – pamiętaj, że duma nie sprzyja życiu. Wydaje się pozytywna tylko wobec jeszcze niższych emocji jak wstyd czy wina.
Ani nie masz niczego z życia brać, ani próbować czerpać. Życie to nie waza z zupą. A Ty nie jesteś chochlą.
Życie to Ty.
Każdy człowiek to życie.
Kwiat to życie.
Jak spowodować, by kwiat był coraz piękniejszy i było ich więcej? Dbając o dobro kwiatów – np. rozpoznając to, co im sprzyja i zapewniając im warunki, by się rozwijały troszcząć się o to.
A nie próbując wymuszać na kwiatach coś, czerpać z nich coś, itd.
Rozumiesz?
To samo z innymi ludźmi. Od ludzi nie staraj się brać, ani zabierać, tylko rozsądnie dawaj. Nie mówię o pieniądzach. Ale np. o czasie, uwadze, komplementach, rozmowach, uwagach, etc.
Im mądrzejsze to będzie, tym lepsze będą Twoje relacje z innymi ludźmi – będą kwitły. A tym samym pojawią się w Twoim życiu różne tego owoce.
Zauważ, że np. praca to dbanie o dobro np. firmy czy klientów. A równie dobrze możesz to robić jak ofiara, niechętnie, wcale nie chcieć dbać o niczyje dobro. Tylko robić minimum dla wypłaty.

Więc – zacznij dawać to co pozytywne. Zacznij od siebie. Gdy dostrzeżesz i zrozumiesz co to jest dobro, będziesz mógł zacząć uczyć się jak dawać to innym.
Zresztą – już dostrzegłeś. Teraz pora uczciwie przyjrzeć się niechęci, by być dobrym dla siebie. Przestań się temu opierać, przestań się karać i winić. Wybaczenie to też rozwój świadomości.
Błędy i straty również należy rekontekstualizować. By przestać cierpieć i się nad nimi w nieskończoność użalać. Oraz aby przestać sobie odmawiać tego co dobre, a nawet jeszcze lepsze.

A co chcialbym robic? No wlasnie tego nie wiem i sie motam. I stoje w miejscu. I tak od 20- tu paru lat.
“Tego nie wiem”.
Ale powiedz – jak możesz nie wiedzieć czego chcesz?
Chęć i wiedzenie tego to jedno i to samo. Bo to DECYZJA – WYBÓR.
A na razie ewentualne zmiany podejmujesz z poziomu ofiary i lęku – “muszę”. Co samo w sobie jest kłamstwem.

Zastanów się na jak najprostszym przykładzie o tym co mówię. Np. gdzie chciałbyś spędzić wakacje/urlop.
Nie wiesz, bo nie wiesz jakie są opcje. Zacznij je przeglądać. Zastanów się co każda oferuje. Jeśli nie chcesz się na coś zdecydować, to zrób listę tego, co na pewno ma być na takim wyjeździe, a czego nie.
Nadaj każdemu priorytet, może jakąś wartość liczbową. Zrób matematyczne fiku miku i wyjdzie Ci.
Albo zdecyduj od razu.
Ostatecznie i tak należy podjąć decyzję.

Umysł jej nie podejmie, bo umysł to pole. A myśli racjonalizują emocjonalność. Tu nie znajdziesz decyzji, ani chęci.

“A jednak nie zrezygnujesz z tej pracy. Dlaczego nie? Bo uwazam, ze nie dam rady sam sobie znalezc innej pracy itd.
Dokładnie.
Dlatego mówię – głupotą byłoby zrezygnować teraz, jeśli jeszcze nie przepracowałeś tego lęku, wątpliwości, niechęci do włożenia wysiłku w poszukiwania.
I szukać możesz nadal pracując w tej robocie.

“A teraz? Co zmieniłeś przez te ostatnie kilkanaście lat? Przede wszystkim przestalem pic i byc menelem. Nie bylem moze takim podsklepowym, ale niewiele brakowalo. Zaczalem tez inaczej patrzec i odnosic sie do ludzi, poniewaz kiedys ich nienawidzilem( nie wszystkich, ale tak ogolnie), bo tak bylem nauczony- nienawidziec ludzi.
O tym mówiłem – naturą ludzką jest miłość. Każdej negatywności jesteśmy uczeni, a potem sami to kontynuujemy. Jak piszesz – najczęściej nawet nie wiemy dlaczego. Tylko kontnuujemy to, co nam przekazali rodzice czy otoczenie oraz co sami zaczęliśmy naśladować.
Ale korekt nie dokonujemy. Ew. wstydzimy się, obwiniamy, nienawidzimy, frustrujemy się, itd.

To wszystko właśnie to uzależnienie.

A powiedz – w jaki sposób zacząłeś inaczej patrzeć? Co zmieniłeś w sobie?

Sam zaczalem widziec, ze nie tedy droga i zaczalem to(siebie i swoje podejscie) zmieniac. Pozniej przyszly ksiazki pana Hawkinsa, twoj blog, oraz Kurs Cudów (dzisiaj 159) lekcja. Nie jestem juz nienawistnikiem w stosunku do innych ludzi. Zaczalem byc dla nich mily i zyczliwy.
Pamiętaj, że sam też jesteś człowiekiem. Czy wobec siebie też zacząłeś być miły i życzliwy?
Pamiętaj, że jako Syn Boży – jesteś na równi z każdym innym. Bo Syn Boży jest Jeden. Nie oznacza to Jezusa. Tylko Świadomość Chrystusową wspólną dla wszystkich.

Szkoda ze dla siebie taki nie jestem.
“Szkoda”. Znowu – co stoi na przeszkodzie, byś takiej samej zmiany dokonał wobec siebie?
Dlatego zapytałem – jaką pracę wykonałeś w sobie wobec innych. Bo to samo możesz uczynić wobec siebie.

“Więc możesz już nie bać się czegoś konkretnego ale nadal odczuwać lęk. Co pokazuje, że odczuwanie i emocjonalność są bezosobowe i nie dotyczą niczego w świecie.
Tylko my to projektujemy na świat.” Ja sie caly czas boje. O zdrowie, o przyszlosc itd.
Nie.
To właśnie niedojrzałość emocjonalna.
Nie ma emocji “o” cokolwiek. Bo to by znaczyło, że emocje dotyczą świata i w jakiś sposób o nim mówią. Tak nie jest.
Każda emocja to konsekwencja percepcji.
Najpierw Ty wybierasz, by widzieć coś negatywnie – np. przez pryzmat straty. “Mogę stracić zdrowie, co będzie straszne” – taka percepcja jest najpierw – sam ją wybierasz, a następnie pojawia się lęk. Jako konsekwencja tej percepcji.
A nie ma emocji, która by sama z siebie dotyczyła np. zdrowia, ani tym bardziej “o zdrowie”.

A cały czas “się” boisz, bo cały czas się opierasz i trzymasz lęku, bo właśnie uważasz, że to jest “lęk o coś”. Jakby miał konstruktywne zastosowanie.
Albo to jakbyś mówił, że masz w baku w samochodzie paliwo, “by pojechać na wakacje” ale już nie miał paliwa, by “pojechać na zakupy”.
Ale paliwo to paliwo. To co z nim zrobisz to Twój wybór.
Nie ma paliwo “o”, “do”, “że” cokolwiek.
Tak samo emocje.

Czyli pewnie tak jak piszesz-projektuje.
Widzisz? “Pewnie”.
Czyli dalej nie chcesz się temu przyjrzeć. Tylko domysły, fantazje.

Tak jak napisalem- masz swieta racje i wszystko o czym napisales na moj temat, to sie z tym zgadzam. Na koniec dodam, ze chodzilem do psychologa, ale nic nie pomoglo.
Bo naprawdę mało ludzi rozumie co to jest uzależnienie. Ani emocje.

O uzaleznieniu od porno jej nie mowilem, ale mowilem ze bylem uzalezniony od alkoholu, ale nie uznala tego, za jakas szczegolnie wazna rzecz w moim zyciu. Dzieki jeszcze raz.
Jak mówiłem – nie ma różnych uzależnień. Nie ma uzależnienia “od” czegokolwiek.
To zupełnie niepoprawne widzenie całego problemu. To jedne z koronnych dążeń i związane z nimi poważne konsekwencje. Ale to daleko nie wszystko.

Całe Twoje komentarze – te krótkie opisy jak postępujesz, żyjesz, dlaczego, jakie decyzje podejmujesz, itd. – TO jest uzależnienie.
Przecież alkoholem uważałeś, że sobie pomagasz. Tak jak i oglądaniem pornografii.
A to całe “rzucanie” to tylko robienie się w jajo – okłamywanie siebie, że w jakiś sposób rozwiązujesz swoje problemy. Ale jak mówiłeś – “rzuciłeś” jedno, a nagle “przyszło” drugie.
To jakbyś tylko zmieniał kredki, którymi rysujesz nadal to samo. Tylko oczywiście różne “kredki” mają różne konsekwencje. Np. alkohol to realna trucizna, z której organizm musi się odtruć. Tak samo narkotyki.
I pobyt w specjalistycznych ośrodkach może być niezbędny i bardzo pomocny, by przejść proces odtrucia. Ale to samo z siebie to jeszcze nie uzdrowienie. Czas tzw. “abstynencji” nie ma znaczenia, jeśli nie jest konsekwencją ewolucji.

Biorąc to wszystko pod uwagę, mam nadzieję, że widzisz dlaczego nie uważam, że warte jakiegokolwiek rozważania jest branie pod uwagę pól. Ta wiedza przydaje się, gdy naprawdę poważnie weźmiesz się za rozwój świadomości. Szczególnie przy przekraczaniu paradygmatu przyczyny i skutku. Ale na ten moment ważne jest dla Ciebie coś zupełnie innego. Uczciwa analiza własnego życia, wybór prawdy. Jeśli chcesz naprawdę skutecznie zacząć to korygować – zapraszam do WoP.
Przy okazji te komentarze pokazują Ci jak wnikliwie i szybko analizuję wiadomości i wyciągam z nich masę rzeczy i podpowiadam rozwiązania.
Ale jak mówiłem – nie wszystko podaję na srebrnej tacy, bo czym innym jest “wiedzieć o” czymś, szczególnie, gdy się o tym przeczytało lub od kogoś usłyszało. A czymś zupełnie innym jest stać się tego świadomym we własnym doświadczeniu.
To drugie to kroki w stronę zdrowia. A z samą wiedzą można iść w dowolnym kierunku. Uzależnieni rzadko wybierają kierunek pozytywny.

Swoją drogą – mówisz, że przerabiasz Kurs Cudów, a jednak nadal się obwiniasz. Wróć do lekcji, które mówiły o tym, że żadna myśl nie ma znaczenia, że rezygnujesz z osądów siebie, by otrzymać Dary Boże oraz jak jakimikolwiek osądami odrzucasz je od siebie.
To były lekcje jeśli dobrze pamiętam około 50-60.
Bo jeśli nadal ich nie stosujesz w swoim życiu, to dlaczego oczekujesz na cuda z kolejnych lekcji? Najpierw uczciwie stosuj te.
Pamiętaj, że na końcu żadnego narzędzia pisanego jak Kurs Cudów nie będzie zdania “i wszyscy żyli długo i szczęśliwie”. O ile nie zastosujesz wszystkiego trwale.

Strasznie dla mnie jest trudne do zrozumienia, szczegolnie to, dlaczego wybieram zeby sie czegos bac.
Bo próbujesz to zrozumieć zamiast, jak mówiłem, przyjrzeć się temu uczciwie w momencie, gdy to wybierasz.
Jak mówiłem w niejednym artykule – człowiek nie myśli. Ani większość ludzi nie potrafi w ogóle korzystać z umysłu.
Ponad 80% ludzkości nawet nie jest w stanie zaobserwować myśli, nie mówiąc o korzystaniu z umysłu konstruktywnie.

Tym samym tylko rzesze ludzi hipnotyzują się mentalnym bełkotem. Jak i Ty.
Tak jak teraz – uważasz, że próbujesz “zrozumieć” dlaczego coś robisz. I nawet nie zauważasz, że ani nie próbujesz zrozumieć, ani to nie jest droga do poznania prawdy.

A wybierasz, by się bać, bo wierzysz każdej myśli, w tym projekcji myśli i emocji na świat.

Piszesz, ze jezeli sie boje o zdrowie, to najpierw jest moja percepcja, a dopiero potem pojawia sie strach. Na podstawie mojej percepcji. Ale dlaczego mam taka percepcje.
Bo ją wybierasz.

Czytajac pana Hawkinsa, rozumiem to tak, ze dlatego sie tak boje, poniewaz mam w sobie duzo stlumionego lęku.
No tak ale też umysł racjonalizuje ten lęk.
Jak i dlatego go nosisz, bo sam utrzymywałeś przez całe życie różne percepcje, z których ten stłumiony lęk wynikał. I następnie go tłumiłeś.

Emocje to jedno, myśli to drugie, percepcje/pozycjonalności to trzecie, a świadomość to czwarte.
Ty – świadomość – wybierasz czego się trzymasz i czemu stawiasz opór.

I tez pisal, ze stlumione lęki moga sie przerodzic w fobie, nerwice itd.
Zgadza się.
Bo to nieprzerwana wiara w i zakochanie myślami, które racjonalizują i projektują emocjonalność – np. właśnie lęk.
Wszystko czemu stawiasz opór – trwa i rośnie. A umysł pomnaża racjonalizacje.
Problem wynika z tego, co Ty robisz, a nie z samego faktu myśli i emocji.

Z tego co piszesz, dla mnie wynika, ze boje sie, bo tak wybieram.
Tak.
Bo emocje i myśli to jedno.
A wybór, by się bać czegoś to drugie – czyli pokładanie wiary w myśli.

Ale dlaczego boje sie caly czas?
Bo to bardzo wygodne.
Oraz jesteś na takim poziomie świadomości, że wieczne banie się jest przez Ciebie uważane za właściwe, słuszne, dobre, a nawet pomocne.

Taki nieuzasadniony ciagly lęk.
A jakaż to emocja nie jest uzasadniona?

Raz jeszcze – emocje to konsekwencje percepcji. I mogą być stłumione od wielu lat.
Jak to rozumiesz, to oczywistym jest dlaczego pozornie bez powodu możesz coś czuć, nawet non stop.
Bo sam się tego trzymasz, wierzysz w to, opierasz się i nie uwalniasz.

Sam go tworze caly czas? Nie rozumiem.
Jak widzisz – wszystko Ci wyjaśniłem.
A Ty widzisz myśl “nie rozumiem”, no to nie rozumiesz.

Przeciez ja nie wybieram, zeby sie bac, tylko strach mnie sam ogarnia.
Bzdura totalna. Ale nie dziwne, że nie rozumiesz, bo nawet nie dostrzegasz jak wolisz swoje racje, a nie wyjaśnienie.

Ty się nieprzerwanie wpatrujesz w mentalny bełkot i opierasz emocjom.
Nic Cię nie ogarnia, tylko to Ty próbujesz kontrolować, zmieniać, panować nad tym wszystkim.
A to niemożliwe.

Jak pojawiaja sie strachliwe mysli,
Ach – “strachliwe myśli”. A jakieś to strachliwe myśli?
I po co się w nie wpatrujesz? Jakie one mają dla Ciebie znaczenie?

to znaczy ze sam je wytworzylem?
Po raz n-ty: mentalizacja bełkocze się samoistnie cały czas.
Ty zaś niepotrzebnie w ogóle się w to wpatrujesz. Ale jak mówię – na razie nie jesteś w stanie nawet dostrzec, że Ty to Ty, a myśli to myśli.

Ale przeciez to nie ja mysle, tylko mysli same sie pojawiaja.
No tak ale to dla Ciebie na razie akademicka poetyka, a nie jesteś świadom nawet jednej myśli.
Powtarzasz tylko twierdzenia, nie widząc ich prawdziwości w życiu.

Pan Hawkins jeszcze pisze tak:
“Pola energii są tak potężne, że przejmują władzę nad naszą percepcją”. Czyli to stoi w sprzecznosci do tego co piszesz, poniewaz gdybym nie znajdowal sie w polu energii strachu, to moja percepcja byla by inna.
Doktor pisze ogólnie.

Nie istnieją twierdzenia zgodne dla każdego człowieka i każdej sytuacji.
Ja Ci Twoją sytuację przedstawiłem.
A doktor pisze z kolosalnie wysokiego poziomu. Ja poziom obniżam, byś mógł cokolwiek zrozumieć i zastosować.

Ponadto – Twoja percepcja jest oparta całe życie, w 100%, bez wyjątku na bazie myśli i emocji. Dlatego można rzec, że pola energii przejmują nad tym kontrolę.
Tylko Tobie w ogóle umyka fakt, że nie jesteś swoją percepcją. Co z tego, że cokolwiek ma na nią wpływ?

Czyli, ze w przeciwienstwie do tego co piszesz strach nie pojawia sie na skutek percepcji, ale jest wrecz odwrotnie. Nie wiem. Tak pisze pan Hawkins.
To z jakim polem jesteś głównie zestrojony wynika z Twojego poziomu świadomości.
A na razie w Twoim życiu nie było sytuacji, że potężne pole lęku trzymało Cię za gardło, jaja i w ogóle za ręce i nogi.
Tylko się tym wygodnie usprawiedliwiałeś.

Tak jak teraz – “pojawiają się strachliwe myśli”.
I?
Co z tego? Na te bardzo ważne pytania nie odpowiadasz, bo na razie wcale nie chcesz widzieć faktów, bo nie wybrałeś odpowiedzialności za swoje życie.
Ja te pytania zadaję, byś zaczął w końcu patrzeć na to jak żyjesz, że w ogóle dokonujesz decyzji.
A nie cały czas “myśli to”, “emocje tamto”. Teraz pola doszły. Wcześniej były dzieci w szkole. Potem mama. Zawsze ktoś i coś.
Do tej pory tylko raz przedstawiłeś swoją odpowiedzialność – że zdecydowałeś, że chcesz lepiej dla siebie. Więc POMIMO dotychczasowej percepcji.

Możesz WYBRAĆ, by te “strachliwe myśli” zignorować, percepcję poddać Bogu, modlić się o korekty i poddać wszelki opór oraz przywiązanie do pozycjonalności. Tak jak powinieneś wynieść z Kursu Cudów.
Wtedy to wszystko zmieni się automatycznie. Bo na razie nie widzisz nawet jak sam tym myślom nadajesz znaczenie. I wcale nie chcesz tego poddać.

Po Twoich wypowiedziach i pytaniach widzę, że nie zależy Ci na zdrowiu, tylko bawieniu się w akademickie dyskusje. I wolisz swoją rację.
Jak chcesz.
Szukaj sobie dalej wyjętych z całkowitego kontekstu zdań, by negować to, co Ci przekazuję. Na zdrowie!
Już Ci mówiłem, że jedno zdanie nie odnosi się do każdego człowieka i każdej sytuacji na planecie.

A ja poświęciłem tysiące godzin na analizę setek godzin wykładów doktora Hawkinsa, jego książek poprzez własne życie i doświadczenia i pracę z setkami ludzi.
A Ty to negujesz jednym zdaniem z książki, którą ja doskonale znam? Ok.

Równie dobrze mógłbyś powiedzieć, że korek na drodze przejmuje kontrolę nad Twoim prowadzeniem samochodu. No i?
Możesz się zatrzymać, poczekać na odkorkowanie i być zupełnie spokojny. Korek nie ma żadnego znaczenia, o ile sam tego znaczenia nie nadasz.
Zupełnie pominąłeś to jak Ty rozumiesz to zdanie. Co to dla Ciebie znaczy, że “Pola energii są tak potężne, że przejmują władzę nad naszą percepcją?” Bo jakoś tak podejrzewam, że uznałeś to za doskonałe usprawiedliwienie.
Bo Ci słówka pasują – “straszliwe myśli”+”potężne pola”, “nie mogę”+”potężne pola przejmują kontrolę nad moją percepcją”.
Nie tak?

Udowodnij mi proszę, że jesteś we władaniu jakiegoś potężnego pola, które uniemożliwia Ci np. powiedzenie “część” jakiejś kobiecie na ulicy. Udowodnij mi, że to, że nie podejdziesz to nie Twój wybór, tylko Cię ma we władaniu pole strachu.
Proszę. Z ręką na sercu. Pokaż, że faktycznie nie możesz, bo jest jakieś zewnętrzne ograniczenie.
Tylko pamiętaj – masz z lękiem się nie miotać, nie walczyć, nie opierać się, nie wypierać, nie próbować go zmienić, odrzucić, itd.

Doktor powiedział to w kontekście poziomu świadomości ludzkiej. Ty sam utrzymujesz się na poziomie lęku – w tym polu.
Dlatego zalecane jest wzięcie udziału w grupie 12 kroków. Grupa wywindowuje w energii, dopóki człowiek sam nie zacznie tego robić i skoryguje swoje dążenia z destruktywnych na konstruktywne. Czyli aż nie zacznie wybierać integralności i z poziomu integralności.
Oczywiście może ale prawdopodobieństwo, że to wybierze jest znikome. Bo jeśli nie wybrał tego przez kilkadziesiąt lat, nie wybierze teraz.
I dzięki temu, że grupa utrzymuje Cię w pozytywności, bo samemu na razie nie chcesz, masz potencjał, by zacząć odważnie analizować swoje życie i dążenia. Zrobić odważny obrachunek moralny – czyli to, co doktor opisuje jako pozycjonalności w książce “Przekraczanie poziomów świadomości”.
Ludzie zamiast tego szamoczą się jak muchy złapane w sieć. Bo nie są jeszcze na tyle świadomi, ani rozwinięci, by poddawać, modlić się, medytować, uwalniać, szczerze patrzeć na swoje życie bez winy i wstydu.

TO oznacza to zdanie, które przytoczyłeś.
A doktor też mówi to w kontekście pól grupowych.
Aż nie zaczniesz żyć integralnie, podlegasz im. Będziesz z dużym prawdopodobieństwem wybierał to, co wybierają miliony (jak np. bezowocny nofap), a nie będziesz wybierał odpowiedzialnie zgodnie ze świadomie ustalonymi intencjami. Tylko oczywiście to co wybierają miliony nie służy ani im, ani ludzkości. Bo jest poniżej granicy integralności. I co z tego, że masz taką percepcję, takie myśli? Wybór to wybór.

Ale widzisz – tylko się gubisz, coraz mniej rozumiesz.
Bo tak to wygląda.

Dlatego stworzyłem system – nazywa się Program Wolność od Porno. Tam masz krok po kroku napisane co i jak, by właśnie przestać się miotać w iluś tam książkach, porównywać pojedyncze zdania, próbować “rozumieć”, itd.
Jak widzisz – nie radzisz sobie z tym jak postępujesz. Bo na razie nie wiesz co prowadzi do góry – który kierunek jest właściwy. Tak jak w kolejnym komentarzu mówisz, że jesteś “zdecydowany na 99%” (co się tłumaczy, że nie podjąłeś jeszcze decyzji) i rozważasz nofap, też pomimo moich ostrzeżeń… No bo jesteś na poziomie, na którym dobre wydaje Ci się to, co szkodzi, a w najlepszym razie nie pomaga. Ale nie ma niczego, co stałoby na drodze, byś wybrał lepiej.

Nadal możesz podjąć decyzję co z tym fantem począć. I tu żadne pole energii nie powstrzymuje Cię przed decyzją. Jesteś Synem Boga. A Bóg nikogo nie ogranicza. Czynimy to sobie sami. Tym, w czym umieszczamy swoją wiarę.

Książki doktor napisał dla tych, którzy już wybrali Prawdę.
Zauważ – Ty jesteś na 150+ lekcji Kursu Cudów a nie stosujesz poprzednich. Już pewnie o większości zapomniałeś.
Nadal się obwiniasz i nawet nie wiesz dlaczego. Bo nie chcesz tego widzieć. A czytasz książki o kalibracji 900+ i za ich pomocą próbujesz negować człowieka, który Ci wreszcie powiedział jak możesz coś zmienić we własnym życiu.
Trwale, skutecznie, na lepsze. Bo jedno zdanie coś tam…

Już Ci powiedziałem, byś przestał zajmować się polami, bo to nie jest potrzebne. Ty oczywiście twierdzisz inaczej. No to najwyraźniej musisz wszystko wiedzieć i rozumieć, skoro wiesz czego potrzebujesz.
I choć mówisz, że “mam świętą rację”, chcesz jakieś cytaty ode mnie powiesić sobie nad łóżkiem, to gdy przychodzi czas na działanie – od razu znajdujesz sobie jakieś “ale”. Nagle Piotrek się myli i trzeba go poprawiać.
Jak chcesz.
Jak mówiłem – dzieciom w szkole nie jest potrzebna informacja, że materia to energia. Dziecko w szkole musi poznać najpierw zupełnie inne informacje. A nawet pewnie u 99% ludzkości informacja, że materia to energia niewiele zmieni.
Dla Ciebie informacja, że są pola zmieniło tyle, że masz kolejne wygodne usprawiedliwienie i pretekst. I jeszcze używasz tego, by mówić mi, że ja się mylę, bo mówię inaczej.

To co się dzieje teraz to właśnie to co napisał doktor Hawkins – pozwalasz sobie cały czas podlegać polu lęku. Stąd non stop usprawiedliwienia i dyskusje.
I nawet nie zauważasz jak próbuję Ci przedstawić inną percepcję ale nadal wolisz swoją. I jak sam mówisz – nawet nie wiesz dlaczego. Ale mimo to cały czas wszystko czym się sabotujesz – ufasz temu bezgranicznie. Ale sam to wybierasz. Pole jest potężne i nic z nim nie możesz zrobić. Poza oczywiście ignorowaniem tego i dokonaniem odpowiedzialnej decyzji.

Ja Ci mówię – “nie próbuj rozumieć, tylko uczciwie się temu przyjrzyj”, a Ty dalej – “nie rozumiem”. Ok. Tak jak napisałeś, że nie wiedziałeś co masz notować w Module 2… Ja oczywiście rozumiem, że może to wynikać z różnych problemów – np. tego, że mówisz, że budzisz się i pierwsze co robisz, to od razu łapiesz się myśli, których treścią są obrazy seksualne. W takiej sytuacji nie dziwne, że nie wiesz co możesz zanotować. Odpowiedź brzmi – daj sobie np. pół godziny. Zobacz co jest “pod” tym pragnieniem. I to zanotuj zanim włączysz pornografię.

Nie oznacza to, że jakieś potężne pole trzyma Cię za ręce i nogi. Pola oczywiście są potężne, bo od tysięcy lat zasilają je miliardy ludzi. Potrzebna jest pomoc Boska, by się z nich wyzwolić trwale – a to wymaga intencji.
Gdy to wybierzesz, znajdziesz odpowiedzi i rozwiązania. Na razie tego nie wybrałeś.
Bo jak sam mówisz – “nie wiesz czego chcesz”. Bo nie podjąłeś decyzji.
Jeszcze jedno pytanie – czyż nie jest wygodnym usprawiedliwianie się “potężnymi polami”? No powiedz – jakie znaczenie ma, że “potężne pole strachu podsyła mi straszliwe myśli”?

Mamy kolejny przykład czego to człowiek potrzebuje, by zacząć mówić prawdę i wybierać integralność.
Tak sobie wygodnie żyjesz, zawsze ktoś coś za Ciebie zrobi, Ty sobie możesz narzekać, przerażać się myślami, wstydzić, obwiniać, itd. I nigdy nie dotrzesz do granicy bólu już tak dużego, że odpuścisz to całe folgowanie.
Perspektywę Ci przedstawiłem. Możesz dalej próbować “rozumieć” lub zacząć podejmować decyzje korzystne dla siebie. Albo znaleźć sobie kolejne zdanie z jakiejś książki, które rzekomo będzie czymś innym, niż ja mówię.

Heja!

Pomimo, że napisałeś kolejny komentarz, uważam tę odpowiedź za istotą.
Dlatego wysyłam ten komentarz i komentarz na kolejne Twoje wiadomości.
I uważam, że już wystarczy tej dyskusji.
Więcej do dodania nie mam.

Staram sie zrozumiec, czemu sie tak wszystkiego boje,
Niczego się nie boisz, tylko mentalizacja na wszystko projektuje stłumiony lęk.
Ale nie chcesz tego przyjąć. Bo nawet nie dostrzegasz hipnotyzowania się myślami i nadawania im znaczenia.

Ani nie mówisz nawet konkretnie w jaki sposób “starasz się zrozumieć”? Co konkretnie robisz?

zeby jakos sie tym problemem zajac.
Jak mówiłem – błędnie zinterpretowany problem uniemożliwia jego rozwiązanie.

A jezeli pan Hawkins pisze o polach energii i doslownie, ze strach przejmuje nad czlowiekiem kontrole,
No widzisz?
Totalnie nie czytasz nawet słowa pisanego.
Doktor napisał, że pole przejmuje kontrolę nad percepcją, NIE nad człowiekiem.
Ale już zmieniasz sobie słowa, by Ci pasowały.

Niemniej ja doskonale wiedziałem, że dla Ciebie to zdanie oznaczało, że strach Tobą rządzi – bo to doskonałe usprawiedliwienie i wytłumaczenie tego jak żyłeś.
Zadałem Ci pytania, by Cię na to naprowadzić ale na nie nie odpowiedziałeś.
Nie dostrzegasz jak nadajesz czemuś znaczenie. Widzisz, że dla Ciebie percepcja = ja.
Czyli tak naprawdę myśli = ja.

Tak żyją uzależnieni – nadają dowolne znaczenie, jak im pasuje. Nie dociekają ani prawdy, ani faktów, ani nie opierają tego o jakiekolwiek rzeczywiste doświadczenia.
Zaleciłem Ci przetestować jak to pole Cię więzi, jak to ma Cię pod kontrolą. Nie uczyniłeś tego.
Tak się złapałeś jednego zdania z książki i już ignorujesz wszystko inne. A nawet tego zdania nie umieszczasz w szerokim kontekście.
Ale oczywiście chcesz spróbować nofap, choć żaden specjalista, wliczając doktora Hawkinsa, tego nie zaleca. To jednak dla Ciebie nie stanowi problemu. Ludziom “na” nofap nie powiesz, że robią w sprzeczności z doktorem Hawkinsem, zgadza się?

to ja to rozumiem tak jak on pisze
Już nawet nie pamiętasz co napisał.

i rozumiem dlaczego tak sie boje
Nie rozumiesz. Tylko to wygodne usprawiedliwienie.
A notatek nie wykonałeś, bo “się gubisz”, bo “nie wiesz co napisać”.
Właśnie te przyczyny i korzyści jakie masz z bania się.

Tu nie rozumiesz, tam nie wiesz. A prawda brzmi – NIE CHCĘ.

i na tej podstawie wiem, ze rozwiazaniem mojego problemu, bedzie uwolnienie tej energii, tak jak to pisze dr. Hawkins.
Ale nie chcesz uwalniać.
Od lat masz mój Program, w którym dokładnie opisałem uwalnianie ale go nie stosujesz.
Teraz nagle się obruszasz i mi mówisz, że nagle poznałeś rozwiązanie Twojego problemu.
Ależ znałeś je od lat, tylko nie chcesz go zastosować. A to i tak nie całe rozwiązanie, tylko jeden element. Bo rozwiązaniem jest integralność – życie dojrzałe i coraz dojrzalsze.

Tak jak jakiś czas temu ktoś napisał komentarz, że śledzi mojego Bloga od początku, czyli od ponad 7 lat i “jakoś mi nie zaufał” i mówi, że sam musiał dojść, że uwalnianie to rozwiązanie problemu uzależnienia.
Choć w co drugim artykule piszę, że uwalnianie jest ważne i kluczowe ale to tylko jeden element – jedno narzędzie. On to ma gdzieś. Tyle lat i nagle zabolało go coś dostatecznie mocno, uwolnił kapkę emocji, poczuł się lepiej i nagle wielkie EUREKA! że coś odkrył.
Tyle, że nic zupełnie nie odkrył. Raz zastosował to, o czym trąbię od lat i co powinno być elementem naszej codzienności jak branie prysznica. Tylko że jest nieskończenie bardziej istotne od brania prysznica.
To też przykład dumy i buty. 7 lat zupełnie nic nie robi, nie słucha. Racjonalizuje to, że “jakoś mi nie zaufał”. Potem spróbował raz, bo się tak wymęczył i nagle sobie przypisuje jakieś odkrycia.
A Ty mi mówisz, że może ja coś “błędnie zanalizowałem” nie mówiąc raz prawdy o samym sobie.

Znowu – nie mówię tego w formie ataku czy “odbijania piłeczki”. Pokazuję cały obraz jak zwierzęcość się broni. Tylko nie ma przed czym się bronić.

Bo caly czas odczuwac strach, to nie jest normalne.
Nie jest normalne ale jest powszechne. I spodziewane przy takiej jakości życia.

I jezeli pan Hawkins pisze, ze pola energii sa portalami, przez ktore postrzegamy swiat, to dla mnie staje sie juz jasne, czemu sie boje.
A kto wybiera, by przez taki portal postrzegać świat?

Czy postrzeganie swiata, to percepcja? Wiec skad wynika moja percepcja?
Z wyboru. Ale widzisz – nawet nie wiesz dlaczego coś widzisz tak jak to widzisz. Próbujesz to rozumieć. A te próby “rozumienia” gwarantują, że nigdy nie powiesz prawdy. Bo będziesz uważał, że już chcesz dobrze, tylko jeszcze czegoś nie wiesz, nie rozumiesz.
To nie ten kierunek.
A wybierasz to, co uważasz za dobre ze swojego poziomu świadomości.
Teraz się tylko usprawiedliwiasz. A nigdy nawet nie wpadło Ci na myśl (bo nie mogło) – co było najpierw? Jakimś takim smutnym zbiegiem okoliczności patrzysz na świat lękliwie?
Jakoś to pole strachu się na Ciebie uwzięło od dziecka?

Z pola energii strachu, w ktorym sie znajduje,
Przyznaj chociaż, że pojęcia nie masz co wypisujesz.

a ty piszesz, ze to ja wytwarzam ten strach moja percepcja.
Nic takiego nie napisałem.
Jeśli już nawet nie pamiętasz kilku słów z książki, które sam przytoczyłeś, to nie sądziłbym, że poprawnie rozumiesz co ja Ci mówię.

Ale moja percepcja juz wynika ze strachu. I jeszcze pisze, ze pola energii sa jak okulary przez ktore patrzymy. Sprobuj zalozyc Piotrze rozowe okulary i widziec swiat na zielono. Da sie?
A kto Ci każe zakładać jakiekolwiek okulary?
Hmm?

Jednak okulary mozna zdjac i tym bedzie dla mnie uwalnianie tego strachu.
Ale okularów nie zdejmujesz.
To co teraz piszesz, piszesz przez dumę. Tych okularów też nie chcesz zdjąć.
Ani tych o obwinianiu. Ani tych o wstydzie.

Ile lat temu kupiłeś WoP? Uwalnianie było w 4 Module. Nie uwalniałeś przez tyle lat.
I gdy zacząłem Ci wszystko teraz opisywać, pokazywać błędy, podawać rozwiązania i poprawnie opisywać Twój problem – nagle twierdzisz, że jednak może spróbujesz coś bezowocnego – nofap i zaczniesz uwalniać… A ja oczywiście coś źle analizuję…
Ale oczywiście nofap wszystko pięknie widzisz i rozumie. No tylko z całych sił wystarczy wytrzymać! To wtedy to potężne pole strachu stwierdzi, że jednak jesteś potężniejszy i da Ci spokój! Na pewno o to chodzi! Trzeba tylko przez minimum 90 dni być potężniejszym, niż kumulowane przez tysiąclecia lęki całej ludzkości! I oczywiście własne też! Jakie to proste i oczywiste!
Po co całe terapie opracowywane latami, po co WoP opracowywany latami, po co wspólnoty 12 kroków z milionami uzdrowień z beznadziejnych przypadków, po co cokolwiek jak wystarczy się wymęczyć i się wszystko samo zrobi!

Ja nie neguje tego co piszesz, tylko po prostu z mojego poziomu rozumienia dostrzegam sprzecznosci w tym co pisze pan Hawkins i w tym co piszesz ty.
To nie są sprzeczności. Co też Ci wyjaśniłem wprost. Ale nadal wolisz swoją rację.

Piszesz, ze analizowales prace doktora. A czy przyszlo ci do glowy, ze byc moze cos blednie zanalizowales?
Jakby mi coś takiego przyszło do głowy, to to nie ma znaczenia, bo to mentalny bełkot.
A ja widzę rzeczywistość i znam fakty. Nie potrzebuję niczego, co przychodzi do głowy.
Zresztą myślenie, ani mentalizacja nie odbywa się w głowie i nic do głowy nie przychodzi.

A Tobie zalecam pokorę. Bo jeśli Ty uważasz, że poprawnie rozumiesz książkę na poziomie > 900, a nawet uczciwie nie przyznasz, że tylko czytałeś WoP i nic nie zrealizowałeś i jeszcze mnie próbujesz pouczać – to dalej ten narcyzm, o którym mówiłem.
Skupiasz się wyłącznie na treści, zupełnie bez kontekstu. Tak jak widzisz myśli o porno i zakładasz, że chcesz porno.
Tak samo ze “strachliwymi myślami”. Elementem uwalniania jest medytacja. A jej nie wykonujesz. Przez lata tylko kilka razy. Pewnie 3-4. A ja w Programie zalecam 2 razy dziennie po 5-15 minut przynajmniej. Czyli przez 5 lat to powinno dać 2x365x5 ponad trzy i pół TYSIĄCA medytacji. A nie kilka.
Mówisz, że “udało Ci się nawet 30 minut”. Tylko co z tego? Medytacja to nie jest układanie kostki Rubika na czas. To praktyka, którą należy przenieść do swojej codzienności – ignorowanie mentalnego bełkotu i kontemplacja.
Tak jak i lekcje z Kursu Cudów masz przekładać na swoją rzeczywistość. A nie je tylko poczytać raz, dwa czy dziesięć razy.
Jakie lekcje z KC mógłbyś zastosować do swoich problemów?

W WoP uwalnianie jest już w 4 Module. Nie uwalniasz od lat. Teraz nagle zamierzasz ale tylko po to, by robić po swojemu, by się mnie nie słuchać i by negować co Ci mówię.
Ale nawet gdy wydaje Ci się, że (z)robisz coś dobrze, to tak nie będzie.

Sam przedstawiasz też treść, która pokazuje, że to co mówię nie stoi w sprzeczności z doktorem Hawkinsem. Np. ten przykład okularów, które możesz zdjąć. Czyli nagle okazuje się, że nie jesteś więźniem pola, że Cię pole nie ogranicza, nie kontroluje.
Bo MOŻESZ uwolnić. Uwolnienie to wybór. Ale go nie dokonujesz. A ja Ci chcę uświadomić, że to Twój wybór i dlaczego go nie dokonujesz.
No ale dla Ciebie to sprzeczność… I na pewno coś ja źle rozumiem.
Jesteś większym niewolnikiem pola dumy, niż pola strachu. Każdy uzależniony jest. Zazwyczaj aż dostatecznie nie zaboli, nie odpuści dumy i wybierze pokory. Bo to wybór.

Jak mówiłem – twierdząc, że może ja coś źle rozumiem, to jakby dziecko twierdziło, że nauczyciel źle wszystko rozumie, bo nie mówi dzieciakom, że materia to energia. Bo sobie dzieciak to skądś usłyszał czy przeczytał.
Ale może nauczyciel wie co robi i jest ku temu jakiś znaczący powód?

Poza tym – jeśli twierdzisz, że boisz się wszystkiego, a nie “odczuwam lęk” oraz, że boisz się cały czas, to jak zamierzasz się tym zająć?
Nagle zerwiesz się i zrobisz to, czego za wszelką unikałeś od lat? Nie podałeś nawet jednego przykładu tego jak coś widzisz przez pryzmat strachu. Nawet słowo “percepcja” jest dla Ciebie niezrozumiałe.
I nadal chcesz robić po swojemu.

Ja uwalniałem setki godzin wszystkie emocje – od wstydu po pożądanie, strach, gniew, dumę. Przepracowałem ogrom z tego, co uczył i zalecał doktor Hawkins. Nie poruszam się więc w świecie akademickich rozważań i teoretyzowania. Tylko czystej praktyki.
Jak i wprowadziłem do tego setki osób i wiem jak wyglądają te doświadczenia u innych w bardzo szerokim przekroju. Oczywiście spora część ludzi nie chce ani uwalniać, ani medytować za żadne skarby. I próbują czegoś innego. Naturalnie – bezskutecznie.
I kombinują, kłamią, ściemniają na setki sposobów. Ja już mam bardzo dobrą intuicję kiedy ktoś przedstawia fałsz lub bardzo wąski kontekst.

Mi klienci opowiadają, że i terapeutów się nie słuchają, lekarzy, psychiatrów, okłamują ich, bo się boją i wstydzą, a w ośrodkach od uzależnień też znajdują sposoby, by oglądać porno, pić, palić, a gdy wychodzą, przestają stosować to, co zalecali im specjaliści, itd.
A potem biadolenie, że im nikt nie może pomóc. Więc naturalnie dochodzą do wniosku, że ich problem musi być trudniejszy, gorszy, wyjątkowy…
I gwarantuję Ci, że gdyby poczytali sobie książeczek, też by się zaczęli usprawiedliwiać “potężnymi polami”.
Pamiętaj – grawitacja jest potężna. Nie masz z nią szans. Podlegasz jej. Kontroluje Twoją fizyczność. I? Jakie to ma dla Ciebie znaczenie? A są ludzie, którzy jak upuszczą talerz, który się zbije, zaczynają biadolić, że “czemu takie rzeczy zawsze przytrafiają się mi!?”
Więc nawet za upuszczenie talerza nie biorą odpowiedzialności, tylko wolą grać ofiarę grawitacji. “Przytrafiają się”. Nie. Na tej planecie nic nikomu się nie przytrafia.

Ja Ci nic nie mówię, bo mi się wydaje. A poza tym rezultaty, jakie mają moi klienci, gdy już przestaną uciekać, mówią same za siebie.
Tylko, że nie mam jak ich przedstawić, bo każdemu gwarantuję anonimowość. Oraz, nie dla każdego np. w końcu po kilku latach przyznanie się do uzależnienia, jest jakimś osiągnięciem. Raczej dowodem na totalną porażkę.
A to w rzeczywistości znaczący krok do przodu.

Zauważ, że na razie wszystkie uwagi, zalecenia, objaśnienia – zupełnie, totalnie ignorujesz. Tylko to ukrywasz “ja piotrze nie neguję tego co piszesz, tylko po prostu nie będę cię słuchał, bo mi się to nie podoba i będę dalej robił co mi się wydaje”.
Ja Ci się staram pomóc. Pytasz czy jestem Ci w stanie pomóc? Tylko w takim stopniu w jakim sam sobie chcesz pomóc. I w takim stopniu jak będziesz mnie słuchał. Ja nie mam magicznych mocy. Do niczego nie będę Cię namawiał, ani zmuszał.
Tylko zalecał, mówił co jest niezbędne, podawał szeroki kontekst, byś sam zaczął nadawać temu sens, wartość i znaczenie i zaczął to robić ze zrozumienia jakie to jest ważne i zdrowe.
Jeśli będziesz coś robił tylko dlatego, bo ja to zaleciłem, to też nie gwarantuje jeszcze wyzdrowienia. Bo to oznacza m.in., że ani nie podjąłeś decyzji oraz że przy pierwszym pretekście przestaniesz to robić, a potem się będziesz wstydził i obwiniał.