Jakiś czas temu próbowałem wywoływać w sobie poszczególne emocje z zakresu tych głównych. W tym celu przywoływałem wspomnienia poszczególnych sytuacji i osób z mojego życia, które wzbudziły we mnie określone emocje. Jakże zdziwiłem się jak dobrze pamiętam owe sytuacje i ludzi, to było niczym wierna fotografia tamtych zdarzeń. Wszystko działo się jakby tu i teraz. W wyniku tego udało mi się przywoływać wyraźne poczucie energii, które kumulowało się w określonych obszarach mojego ciała. Zdziwiło mnie także to jak łatwo mi to przychodziło. Niektóre z nich były bardzo wyraźnie wyczuwalne, niektóre nie były tak chętne do współpracy. Bardzo mocno poczułem gniew, głównie w obrębie klatki piersiowej. Poczucie winy objawiło się u mnie w brzuchu, także było mocno wyczuwalne. Wstyd objął obszar pośladków i niemal całych pleców. Było to także intensywne odczucie. Słabiej odczułem dumę, która zebrała się w obrębie mojej głowy. Poczucie żalu było także słabsze, lokując się w obszarze górnej części klatki piersiowej oraz szyi. Strach okazał się bardzo silny, prawie zdrętwiała mi potylica i tylna część szyi.
To bardzo precyzyjne opisy doświadczeń emocji w ciele.
Tak właśnie je odczuwamy.

Apatia była słabiej wyczuwalna, jakby bardziej w głębi mojej klatki piersiowej, trudno mi jednoznacznie określić konkretnie miejsce jej odczucia. To było poczucie jakbym zapadał się w tym miejscu w jakąś otchłań. Jakby coś mnie w tym punkcie wciągało. W końcu odczułem też opór. Bardzo silny. Objawiający się u mnie niczym obroża na szyi, bardzo ściśnięta. Na tyle mocno, iż zorientowałem się jak bardzo blokuje impulsy dochodzące z dolnych obszarów ciała.
Widzisz?
Najpierw był prawnie nieodczuwalny, a następnie “bardzo silnie”. “Jakby Cię coś wciągało”.
To wyobraź sobie, że miliardy ludzi od tego ucieka non stop i robią, co tylko mogą, by tego nie odczuć.
Nie są tego świadomi, sądzą więc, że tego w nich nie ma i jak tylko coś ze świata ich przyciśnie, od razu dokonują projekcji tego.
Mówią, że ktoś lub coś ze świata ich wiąże.
A Ty już wiesz, że to Twój własny opór. Twoja energia.

Co ciekawe najwięcej dolegliwości mam po lewej stronie ciała. Kiedyś wyczytałem, iż ponoć ta strona symbolizuje kobietę, zatem tą postawę nakierowaną bardziej na życie emocjonalne.
Nie tylko emocjonalne.
Ale też przyjmowanie, bycie w sobie, intuicję, radość, kochanie, troskę, dbanie, otwartość i każdą inną cechę, którą powszechnie określa się jako “kobiecią”.

Jeśli to prawda to może też z tego powodu tak to wszystko się rozlokowało. Po lewej stronie ogólnie wyczuwam jakby większe odrętwienie ciała, od szyi aż po stopę. Większy ból pleców w lewym boku i szczególny ucisk gardła po lewej stronie, także lewe ucho jest jakby bardziej zapchane. Badanie rezonansem magnetycznym nie wykryło żadnych patologicznych zmian w moim kręgosłupie.
Więc energia jeszcze nie zamanifestowała się jako wykrywalne przez aparaturę dolegliwości.

Często lubię sobie pośpiewać, w ramach ciężkich gatunków muzycznych. Nierzadko słyszałem opinie, iż mam jakby zaciśnięte gardło. Ponoć słychać wyraźnie, iż nie wykorzystuję pełnej jego przepustowości. Czy to kiepska technika, czy działanie silnego oporu. Tego nie wiem. Zauważam jednak pewne relacje między tym co mi fizycznie dolega, a tym gdzie odczuwam konkretne emocje. Blokuję je w sobie z całą pewnością.
Dzięki temu możesz zacząć prowadzić notes uwalniania.
Co odczuwałeś, ile czasu uwalniałeś oraz to, co się zaczęło zmieniać.
Sam sobie możesz udowodnić bardzo dużo.
A nawet z takim super precyzyjnie prowadzonym notatnikiem i tak nikogo nie przekonasz, że mówisz prawdę ;)

Ciekawe jest także to, iż podczas jogi czy medytacji umiem zrelaksować te miejsca. Czasem nawet wyłączyć w nich ból.
Nie wyłączasz bólu, tylko przestajesz się mu opierać, przestajesz się nim zajmować, przestajesz go zasilać.
Ból cały czas jest. Jednak to pokazuje, że nawet coś bolesnego szybko może przestać takie być.

Po prostu skupiam się na nich, jakby spoglądając w nie wzrokiem. Oddycham nimi. Wyobrażam sobie wprowadzanie do nich czystej energii wraz z wdechem, wyprowadzając z wydechem to co zanieczyszczone. To na pewien czas potrafi zadziałać, jednakże powraca potem do normy.
Nie wraca do żadnej normy.
To co nazywasz “normą” jest bardzo oddalone od normy.
A “wraca”, bo nadal masz do uwolnienia masę energii i oporu.

Zatem kumulacja emocji, ale i negatywne postrzeganie przeze mnie świata. Kiepskie programy w mojej świadomości. Skład mojego emocjonalnego obrazu tylko to potwierdza. Ostatnio nakręcam się koronawirusem.
Więc projektujesz na niego strach.
Co nie ma nic wspólnego z rzeczywistością.

Nie do końca umiem zrozumieć co się w związku z tym dzieje na świecie.
Nic.

Zapytaj sam siebie, co możesz realnie z tym zrobić? Jeśli coś faktycznie możesz zrobić, zrób to. A potem odpuść strach.
A jeśli nic, odpuść strach już teraz.
Bo na razie ten strach projektujesz na tego wirusa, tak samo jak na mój Program, którego z rzekomej “ciekawości” od razu otworzyłeś ostatni Moduł i na informacje tam zawarte też wyprojektowałeś strach.
Podkreślę – to, że coś jakoś nazywamy nie oznacza, że to tym jest. Jeśli strach nazywasz ciekawością, nie oznacza, że to jest ciekawość.
Nasze opinie o rzeczywistości nie zmieniają jej, ani na rzeczywistość nie wpływa nasza percepcja. Jeśli czegoś nie zauważamy lub jedno mylimy z drugim to nasz problem i sami sobie narobimy kłopotów.

Kiedyś wspominałeś Piotrze o ciekawym i bardzo trudnym do zaakceptowania przez zamknięty umysł spojrzeniu na schorzenia, bakterie i wirusy. Kiedyś pierwszy raz zetknąłem się z tym przy okazji tez Bruce Liptona. Wskazywał on bodajże jak wielki wpływ na naszą biologię ma świadomość, to jak postrzegamy rzeczywistość. O czymś podobnym wspomina też Nowa Medycyna Germańska. Zauważyłem, iż te odmienne od obowiązujących
Obowiązujących? A kto Cię zmusza do wiary w cokolwiek?

spojrzenia na kondycję ludzkiej biologii są dość mocno atakowane, podważane i uznawane za kontrowersyjne.
Bo to różnica – między tymi, którzy trzymają się swojej racji, a tymi, co stawiają krok dalej i eksplorują to, co jest możliwe.

Nikt nie każe Ci nagle zaniedbać np. schorzenia kręgosłupa i mantrować cały rok licząc, że to pomoże.
Ale możesz się zająć mniejszymi schorzeniami – np. katarem, przeziębieniami, kaszlem, migrenami, etc. I samemu sprawdzić jak się ma jedno z drugim i trzecim.

Sam często nie wiem co o tym konkretnie myśleć.
Jeśli chcesz myśleć, to powodzenia.
Możesz sobie myśleć 500 lat i nic nie wymyślisz.

Na razie zgodnie z Programem zacznij ignorować myśli – mentalizację – i skup się na uwalnianiu emocji.

Z drugiej strony, energia ponoć nie istnieje, a jednak mogę ją przywołać, doświadczyć jej i w jakiś sposób ukierunkować.
To istnieje, czy nie?
Bo w jednym zdaniu stawiasz twierdzenie, a następnie je obalasz własnym doświadczeniem…

Z takim podejściem Kolumb czy Magellan zaprzeczyliby, że dopłynęli do nowych kontynentów.

Nawet to proste ćwiczenie na doładowanie wewnętrznej baterii po prostu działa. Bardzo chętnie przeczytałbym Twój wpis o wpływie tego wszystkiego na naszą fizyczną stronę. Mimo tego, iż wiele z tych rzeczy naprawdę rozbija system naszej obecnej świadomości :)
Nie będę o tym pisał, bo nie prowadzę na ten temat badań.
Mam osobiste doświadczenia, wiem w jaki bezpieczny sposób to przetestować i doświadczyć samemu.
Poza tym nikt nigdy nie powiedział, że należy zaniedbać tradycyjne sposoby leczenia.
Uwalnianie (się), zmiany przekonań mogą i powinny iść w parze z np. przyjmowaniem leków czy operacjami.

Nikt mądry nigdy nie powiedział, że duchowość to jedno, a “normalne życie” to drugie.
Operacja jest tak samo duchowa jak płacenie podatków, podrywanie, picie alkoholu jak i pobyt w klasztorze.
Tylko są na różnym poziomie.